෴ ලෝකෙ තියෙන ලොකුම සැප ෴
වරක් රජ්ජුරුවො ඇහුවලු අන්දරේගෙන් මෙහෙම.
"ලෝකෙ තියෙන සැපම දේ මොකද්ද?"
"රජතුමනි බොගදාන එක"
"ඒ කොහොමද බොල?"
"ඉන්නකො රජතුමනි, මං දවසක ඔප්පු කරලා පෙන්නන්නම්"
ඉතිං, පස්සෙ දවසක අන්දරේ රජතුමාගෙන් අවසර ඉල්ලුවලු රාජභෝජනය උයලා දෙන්න. රජතුමත් කැමති වෙලා ඔන්න දැන් දවසක අන්දරේ හැදුවලු කෑම. හොඳම එකෙන් රසයි ලු. ඉතිං රජත් ගිල්ලලු මදි නොකියන්න.
ඕන්න දැං රජා හොදට සප්පායම් වෙලා ඉවර වුනාලු.
"රජතුමනි කොහොමද කෑම?"
"විශිෂ්ටයි බොල, කෑවයින් කෑවෙ නෑ එහෙම කෑමක්"
ඉතින් ටිකකින් අන්දරෙ අවසර ඉල්ලුවලු රජතුමාගෙ වැසිකිලිය පාවිච්චි කරන්න. වෙන කාටවත් දෙන්නෙ නැති වුනාට රජා අන්දරේ ඉල්ලුවම කරන්න පුලුවන් දේවල් කරනවනෙ. (බැරි දේවලුත් කරන්න පුලුවන් කරලා කරනවාත් ඇති). ඉතිං අවසර දුන්නලු.
අන්දරෙ වැසිකිලි ගිහින් මොහොතක් ගියෙ නෑලු. රජතුමාට හෙන බොගක් සෙට් වුණාලු. අන්දරේ ඇතුලෙ. රජා නිසා වෙන වැසිකිලියකට යන්න විදියක් නෑලු. ඉතින් තට්ටු කලාලු දොරට.
"අන්දරේ, ඉක්මනට වරෙන් බං එලියට"
"අනෙ පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"
ඔන්න ඉතිං රජතුමා පොඩ්ඩක් ඉවසා වදාරගෙන හිටියලු. ටිකකින්
"අන්දරේ, යකෝ ඉක්මනට වරෙන් එලියට"
"අනෙ තව පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"
ඔහොම දැන් සෑහෙන වෙලාවක් වුනාලු. අන්තිමට රජතුමා ඉවසා වදාරගන්න බැරිම තැන කෑගැහුවලු.
"වර යකෝ එළියට, තෝ මගේ රාජ ගෞරවයත් කෙලසන්නද බොල හදන්නෙ"
කරල පැහිලා හොඳටම කියලා දැනගත්ත අන්දරේ,
"මේ එනවා, මේ එනවා"
කියලා එලියට වැඩියලු ( එහෙම වෙලාවට ඇතුලෙ ඉන්න එකා දෙවියෙක් වගෙ නෙ. ඉතින් එලියට එනවා නෙමෙයි, වඩිනවා)
අන්දරේ ආපු ගමන් රජා රිංග ගත්තලු ඇතුලට. ටිකක් වෙලාවකින් අන්දරෙ දොර ලඟට ගිගින් මෙහෙම අහනවලු.
"රජතුමනි, මං කිව්ව එක හරි නේද?"
"මොකද්ද බොල?"
"ලෝකෙ තියෙන ලොකුම සැප බොග දාන එක කියලා කිව්වෙ"
"අම්මපා ඔව් යකෝ ඔව්, මේක තමා ලොකුම සැප"
වරක් රජ්ජුරුවො ඇහුවලු අන්දරේගෙන් මෙහෙම.
"ලෝකෙ තියෙන සැපම දේ මොකද්ද?"
"රජතුමනි බොගදාන එක"
"ඒ කොහොමද බොල?"
"ඉන්නකො රජතුමනි, මං දවසක ඔප්පු කරලා පෙන්නන්නම්"
ඉතිං, පස්සෙ දවසක අන්දරේ රජතුමාගෙන් අවසර ඉල්ලුවලු රාජභෝජනය උයලා දෙන්න. රජතුමත් කැමති වෙලා ඔන්න දැන් දවසක අන්දරේ හැදුවලු කෑම. හොඳම එකෙන් රසයි ලු. ඉතිං රජත් ගිල්ලලු මදි නොකියන්න.
ඕන්න දැං රජා හොදට සප්පායම් වෙලා ඉවර වුනාලු.
"රජතුමනි කොහොමද කෑම?"
"විශිෂ්ටයි බොල, කෑවයින් කෑවෙ නෑ එහෙම කෑමක්"
ඉතින් ටිකකින් අන්දරෙ අවසර ඉල්ලුවලු රජතුමාගෙ වැසිකිලිය පාවිච්චි කරන්න. වෙන කාටවත් දෙන්නෙ නැති වුනාට රජා අන්දරේ ඉල්ලුවම කරන්න පුලුවන් දේවල් කරනවනෙ. (බැරි දේවලුත් කරන්න පුලුවන් කරලා කරනවාත් ඇති). ඉතිං අවසර දුන්නලු.
අන්දරෙ වැසිකිලි ගිහින් මොහොතක් ගියෙ නෑලු. රජතුමාට හෙන බොගක් සෙට් වුණාලු. අන්දරේ ඇතුලෙ. රජා නිසා වෙන වැසිකිලියකට යන්න විදියක් නෑලු. ඉතින් තට්ටු කලාලු දොරට.
"අන්දරේ, ඉක්මනට වරෙන් බං එලියට"
"අනෙ පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"
ඔන්න ඉතිං රජතුමා පොඩ්ඩක් ඉවසා වදාරගෙන හිටියලු. ටිකකින්
"අන්දරේ, යකෝ ඉක්මනට වරෙන් එලියට"
"අනෙ තව පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"
ඔහොම දැන් සෑහෙන වෙලාවක් වුනාලු. අන්තිමට රජතුමා ඉවසා වදාරගන්න බැරිම තැන කෑගැහුවලු.
"වර යකෝ එළියට, තෝ මගේ රාජ ගෞරවයත් කෙලසන්නද බොල හදන්නෙ"
කරල පැහිලා හොඳටම කියලා දැනගත්ත අන්දරේ,
"මේ එනවා, මේ එනවා"
කියලා එලියට වැඩියලු ( එහෙම වෙලාවට ඇතුලෙ ඉන්න එකා දෙවියෙක් වගෙ නෙ. ඉතින් එලියට එනවා නෙමෙයි, වඩිනවා)
අන්දරේ ආපු ගමන් රජා රිංග ගත්තලු ඇතුලට. ටිකක් වෙලාවකින් අන්දරෙ දොර ලඟට ගිගින් මෙහෙම අහනවලු.
"රජතුමනි, මං කිව්ව එක හරි නේද?"
"මොකද්ද බොල?"
"ලෝකෙ තියෙන ලොකුම සැප බොග දාන එක කියලා කිව්වෙ"
"අම්මපා ඔව් යකෝ ඔව්, මේක තමා ලොකුම සැප"
