සුරන්ග අවන්හලට ගොඩවූයේ වඳුරෙකු ද සමඟය. මත්පැන් ඇණවුම් කළ ඔහු එය පානය කරමින් සිටියදී වඳුරා සෑම තැනම දුවන්න පනින්න පටන් ගත්තේය. බාර් කවුන්ටරයේ තිබූ ඔලිව්ස් ගෙඩි කිහිපයක් ඩැහැගත් වඳුරා එය ගිල දැමුවේය. ඉන්පසු එතැන තිබූ දෙහි පෙති කිහිපයක් කෑවේය.
අනතුරුව කුඩා බිලියඩ් මේසය මතට පැන්න වඳුරා එහි තිබූ බෝලයක් ඩැහැගෙන එය උගේ කටට ඇතුළු කර ඉන්පසුව එය සම්පූර්ණයෙන් ම ගිල දැමුවේය.
බාර් කීපර් සුරන්ගයාට කෑගැසුවේය. “ඔයා දැක්කද ඔයාගේ වඳුරා මේ දැන් කෙරුවේ මොකක්ද කියලා?”
”නැහැ, මොකක්ද?” සුරන්ග ඇසුවේය.
”ඌ මේ දැන් මගේ බිලියඩ් බෝලයක් සම්පූර්ණයෙන් ම ගිල්ලා” බාර්කීපර් පැවසීය.
”ආ... ඒක මට පුදුමයක් නෙවෙයි.” සුරන්ග පිළිතුරු දුන්නේය.” පේන්න තියෙන හැම දෙයක්ම ඒ මෝඩයා කනවා. බිලියඩ් බෝලෙටයි අනෙක් ඒවටයි මම ගෙවන්නම්” යැයි පැවසූ ඔහු සිය බිල ගෙවා දමා පිටත්ව ගියේය.
දෙසතියකට පසුව ඔහු යළි ඒ අවන්හලට පැමිණියේය. එවිටද ඔහු සමග ඒ වඳුරා සිටියේය. ඔහු මත්පැන් ඇනවුම් කළ අතර වඳුරා යළි බාර් එක වටේ දුවන්න පටන් ගත්තේය.
පුද්ගලයා බීම පානය කරමින් සිටින අතරදී වඳුරාට චෙරී ගෙඩියක් හමුවිය. එය ඩැහැගත් ඌ චෙරී ගෙඩිය පස්සා පැත්තට ඇතුළු කර, යළි එළියට ගෙන එය කා දැමුවේය.
බාර්කීපර්ට මහත් පිළිකුලක් ඇති විය. “ඔයාගේ වඳුරා දැන් කළ දේ ඔයා දැක්කද?” ඔහු සුරන්ගගෙන් මසුවේය.
”ඒ පාර මොකක්ද?” සුරන්ග පෙරළා ප්‍රශ්න කළේය.
”ඌ චෙරී ගෙඩියක් උගේ පස්ස පැත්තෙ ගහලා, ආයෙත් ඒක එළියට අරගෙන කෑවා” බාර්කීපර් කීවේය.
”ආ... ඒක මට පුදුමයක් නෙවෙයි” සුරන්ග පැවසීය. “ඌ තාමත්, පේන්න තියෙන හැම දෙයක්ම කනවා. නමුත් අර ජරා බම්බු බිලියඩ් බෝලය කාපු දවසේ ඉදන් යමක් කන්න ඉස්සෙල්ලා ඌ ඒක මැනලා බලනවා.”