Sunday, November 3, 2013

෴ ලෝකෙ තියෙන ලොකුම සැප ෴

වරක් රජ්ජුරුවො ඇහුවලු අන්දරේගෙන් මෙහෙම.

"ලෝකෙ තියෙන සැපම දේ මොකද්ද?"

"රජතුමනි බොගදාන එක"

"ඒ කොහොමද බොල?"

"ඉන්නකො රජතුමනි, මං දවසක ඔප්පු කරලා පෙන්නන්නම්"

ඉතිං, පස්සෙ දවසක අන්දරේ රජතුමාගෙන් අවසර ඉල්ලුවලු රාජභෝජනය උයලා දෙන්න. රජතුමත් කැමති වෙලා ඔන්න දැන් දවසක අන්දරේ හැදුවලු කෑම. හොඳම එකෙන් රසයි ලු. ඉතිං රජත් ගිල්ලලු මදි නොකියන්න.

ඕන්න දැං රජා හොදට සප්පායම් වෙලා ඉවර වුනාලු.

"රජතුමනි කොහොමද කෑම?"

"විශිෂ්ටයි බොල, කෑවයින් කෑවෙ නෑ එහෙම කෑමක්"

ඉතින් ටිකකින් අන්දරෙ අවසර ඉල්ලුවලු රජතුමාගෙ වැසිකිලිය පාවිච්චි කරන්න. වෙන කාටවත් දෙන්නෙ නැති වුනාට රජා අන්දරේ ඉල්ලුවම කරන්න පුලුවන් දේවල් කරනවනෙ. (බැරි දේවලුත් කරන්න පුලුවන් කරලා කරනවාත් ඇති). ඉතිං අවසර දුන්නලු.

අන්දරෙ වැසිකිලි ගිහින් මොහොතක් ගියෙ නෑලු. රජතුමාට හෙන බොගක් සෙට් වුණාලු. අන්දරේ ඇතුලෙ. රජා නිසා වෙන වැසිකිලියකට යන්න විදියක් නෑලු. ඉතින් තට්ටු කලාලු දොරට.

"අන්දරේ, ඉක්මනට වරෙන් බං එලියට"

"අනෙ පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"

ඔන්න ඉතිං රජතුමා පොඩ්ඩක් ඉවසා වදාරගෙන හිටියලු. ටිකකින්

"අන්දරේ, යකෝ ඉක්මනට වරෙන් එලියට"

"අනෙ තව පොඩ්ඩක් ඉන්න රජතුමනි"

ඔහොම දැන් සෑහෙන වෙලාවක් වුනාලු. අන්තිමට රජතුමා ඉවසා වදාරගන්න බැරිම තැන කෑගැහුවලු.

"වර යකෝ එළියට, තෝ මගේ රාජ ගෞරවයත් කෙලසන්නද බොල හදන්නෙ"

කරල පැහිලා හොඳටම කියලා දැනගත්ත අන්දරේ,

"මේ එනවා, මේ එනවා"

කියලා එලියට වැඩියලු ( එහෙම වෙලාවට ඇතුලෙ ඉන්න එකා දෙවියෙක් වගෙ නෙ. ඉතින් එලියට එනවා නෙමෙයි, වඩිනවා)

අන්දරේ ආපු ගමන් රජා රිංග ගත්තලු ඇතුලට. ටිකක් වෙලාවකින් අන්දරෙ දොර ලඟට ගිගින් මෙහෙම අහනවලු.

"රජතුමනි, මං කිව්ව එක හරි නේද?"

"මොකද්ද බොල?"

"ලෝකෙ තියෙන ලොකුම සැප බොග දාන එක කියලා කිව්වෙ"

"අම්මපා ඔව් යකෝ ඔව්, මේක තමා ලොකුම සැප"
ඉංජිනේරුවෙක් තම බිරිඳගේ අතුරුදහන් වීම පිළිබඳ පැමිණිලි කිරීමට පොලීසියට ගියේය...

ඉංජිනේරුවා : මගේ wife අද shopping ගියා.. ඒත් මේ වෙනකම් ආවේ නෑ.. phone එක වැඩ කරන්නෙත් නෑ....

පොලිස් නිලධාරියා : හොඳයි සර් අපි හොයලා බලන්නම්... අපිට කියනවද එයාගේ උස කීයද කියල..

ඉංජිනේරුවා : ම්ම්ම්.. මට උස කීයද කියලා එච්චර ගානක් නෑ.....

පොලිස් නිලධාරියා : හ්ම්ම්... හොඳයි එහෙනම් සර් wife කෙට්ටුද නැත්තම් මහතද....?

ඉංජිනේරුවා : කෙට්ටුත් නෑ... මට මතක විදියට එච්චර මහතත් නෑ....

පොලිස් නිලධාරියා : eye colour එක මොකක්ද?

ඉංජිනේරුවා : එකනම් මට මතක නෑ...

පොලිස් නිලධාරියා : එහෙනම් hair colour එක...

ඉංජිනේරුවා : ඒක කාලෙන් කාලෙට වෙනස් කරනවනේ... අන්තිමට දාගෙන හිටපු පාට මට එච්චර මතක නෑ...

පොලිස් නිලධාරියා : එයා අන්තිමට ඇඳගෙන හිටපු ඇඳුම මතකද..?

ඉංජිනේරුවා : සාරියක්.. නෑ... නෑ.... ගවුමක් හරි කලිසමක් හරි තමයි... හරියටම මතක නෑ.....

පොලිස් නිලධාරියා : එයා කාර් එකෙන්ද shopping ගියේ...

ඉංජිනේරුවා : ඔව් ඔව්...

පොලිස් නිලධාරියා : කාර් එක මොන වගේද...?

ඉංජිනේරුවා : කාර් එක black audi A8 එකක්.. super charged 3.0 liter V6 එන්ජින් එකක් තියෙන්නේ... එන්ජින් එක horse power 333 ක්... ගියර් eight-speed tiptronic automatic transmission with manual mode... full LED headlights... ඉස්සරහා.....

පොලිස් නිලධාරියා : හෝව්... හෝව්... ඔය ඇති සර්... බයවෙන්න එපා... අපිට කාර් එක හොයාගන්න පුළුවන් වෙයි....
ඉංජිනේරුවෙක් තම බිරිඳගේ අතුරුදහන් වීම පිළිබඳ පැමිණිලි කිරීමට පොලීසියට ගියේය...

ඉංජිනේරුවා : මගේ wife අද shopping ගියා.. ඒත් මේ වෙනකම් ආවේ නෑ.. phone එක වැඩ කරන්නෙත් නෑ....

පොලිස් නිලධාරියා : හොඳයි සර් අපි හොයලා බලන්නම්... අපිට කියනවද එයාගේ උස කීයද කියල..

ඉංජිනේරුවා : ම්ම්ම්.. මට උස කීයද කියලා එච්චර ගානක් නෑ.....

පොලිස් නිලධාරියා : හ්ම්ම්... හොඳයි එහෙනම් සර් wife කෙට්ටුද නැත්තම් මහතද....?

ඉංජිනේරුවා : කෙට්ටුත් නෑ... මට මතක විදියට එච්චර මහතත් නෑ....

පොලිස් නිලධාරියා : eye colour එක මොකක්ද?

ඉංජිනේරුවා : එකනම් මට මතක නෑ...

පොලිස් නිලධාරියා : එහෙනම් hair colour එක...

ඉංජිනේරුවා : ඒක කාලෙන් කාලෙට වෙනස් කරනවනේ... අන්තිමට දාගෙන හිටපු පාට මට එච්චර මතක නෑ...

පොලිස් නිලධාරියා : එයා අන්තිමට ඇඳගෙන හිටපු ඇඳුම මතකද..?

ඉංජිනේරුවා : සාරියක්.. නෑ... නෑ.... ගවුමක් හරි කලිසමක් හරි තමයි... හරියටම මතක නෑ.....

පොලිස් නිලධාරියා : එයා කාර් එකෙන්ද shopping ගියේ...

ඉංජිනේරුවා : ඔව් ඔව්...

පොලිස් නිලධාරියා : කාර් එක මොන වගේද...?

ඉංජිනේරුවා : කාර් එක black audi A8 එකක්.. super charged 3.0 liter V6 එන්ජින් එකක් තියෙන්නේ... එන්ජින් එක horse power 333 ක්... ගියර් eight-speed tiptronic automatic transmission with manual mode... full LED headlights... ඉස්සරහා.....

පොලිස් නිලධාරියා : හෝව්... හෝව්... ඔය ඇති සර්... බයවෙන්න එපා... අපිට කාර් එක හොයාගන්න පුළුවන් වෙයි....
මා සාමාන්‍යයෙන් මගුල් ගෙවල් වලට සහභාගී වීමට කැමත්තක් නොදක්වන්නේ මගුල් ජෝඩුව දකින විට දරාගත නොහැකි ඉරිසියාවක්‌ හිතේ හටගන්නා නිසාම නොවේ. එක්කෝ මනාලියගේ පාර්ශවයෙන් හෝ මනාලයාගේ පාර්ශවයෙන් වෙනුවෙන් කතාවක් පැවැත්වීමේ බර මගේ කර පිට පැටවෙන බැවිනි. කරන ලද සංග්‍රහ වලට ස්තූතිය පුද කිරීමත්, ප්‍රමාද දෝෂයක් සිදුවුනි නම් සමාව ඉල්ලා සිටීමටත්, මනාලයාගේ හෝ මනාලියගේ ගුණ වර්ණනා කිරීමටත්, ඔවුන්ගේ අනාගතය කිරියෙන් පැණියෙන් ඉතිරේවායි ප්‍රාර්ථනා කිරීමත් ආදී ඒකාකාර විදිහේ මංගල දේශනා පැවැත්වීම මට මහත් වාතයක් වී ඇත..

කෙසේ වුවද ළගදී මගේ මිත්‍රයෙකුගේ මගුල් උත්සවයකට සහභාගී වූ මනාලියගේ නිවසේදී කතාවක් කලේ දිවා ආහාරයට පෙර කරන ලද මත්පැන් සංග්‍රහයෙන් හොදටම පදම් වී සිටි අවස්තාවකය.වෙනදා මෙන් නොව මෙදා මට කියවුනේ ඇත්තය. ඒ කතාව මෙසේය..

"මංගල සභාවෙන් අවසරයි.. හිතවත් බවක් පෙන්වන නෑදෑවරුනි, හිතවතුනි, මිත්‍රවරුනි, මවුවරුනි, පියවරුනි, සහෝදරියනි. මට පෙන්න බැරි දෙයක් තමා මගුල් ගෙදරකට ආවම කතාවක් කරන්න කියලා මට කරදර කරන එක.කොහොම වුනත් කතාවක් කරන්න ලැබීම ගැන මම සන්තෝස වෙනවා කියලා කියන්නම්.(හිත යටින් 'නොදකින් මෙහෙම කරුමයක්' කියලා මටම කියාගන්න ගමන්).."

"මේ විවාහය කියන දෙය ජිවිතයේ බොහොම භයානක අනතුරක් කියලා කියන්න පුළුවන්. හරියට හයිවේ එකේ වෙන ඇක්සිඩන්ට් එකක් වගේ. එක අතකින් බලපුවාම ඇක්සිඩන්ට් එකකින් වෙන තුවාල හොද කරගන්න පුළුවන්. ඒත් මං අවධාරනයෙන් කියන්න කැමතියි මේ විවාහයෙන් ඇතිවෙන තුවාලයනම් කිසිදාක හොද වෙන්නේ නෑ. විවාහය කියන එක මහා වාතයක්!! හොදට කල්පනා කරලා බලන්න. තනියෙන් ජීවත් වෙන්න තියෙනවනම් කොච්චර ජොලිද.? ආශාව තියෙනකම් එකට ඉන්නවා. එපා කියලා හිතුනාම දාලා ගිහින් වෙන ගෑණියෙක් එක්ක ඉන්නවා. ආන්න එහෙම තමන්ට කැමති පරිදි ඉන්න තියෙන නිදහස මේ විවාහය කියන කෙහෙල්මල් බැදීම නිසා අපිට නැති වෙනවා. ගෑනි හොද වුනත්, නරක වුනත් අපිට බැදගත්ත බෙරේ ගහන්න වෙනවා.."

"ඇත්තම කියන්න, පිරිමින් වශයෙන් අපි කොහෙත්ම කැමැත්තක් නෑ විවාහයෙන් හිර වෙලා අපේ නිදහස නැති කරගන්න.නමුත් මේ බලවත් උදවිය තමා කොහොමහරි අපිව පටලවාගෙන අපිව සදාකාලිකව සින්න කරගන්න පොතේ කුරුටු ගාන්න දගලන්නේ. ඉති අපි උන්ට කන්න අරන් දෙන්න ඕනේ, බොන්න දෙන්න ඕනේ, අරක අරන් දෙන්න කිව්වම ඒක අරන් දෙන්න ඕනේ.. ඕවා ඉතින් කියලා වැඩක් නෑ. අපිට වෙන ගෑනියක් දිහා බලන්නවත් දෙන්නේ නෑ.. ඔන්න ඕකයි අපිට මේ කෙහෙල්මල් විවාහයෙන් ලැබෙන කජ්ජ.."

"කොහොම වුනත් මේ විවාහ මංගල්‍යය උත්සවය ඉතාමත් සාර්ථක එකක් කියලා කියන්න පුළුවන්. මනාල මහත්තයත් එක්ක එන අතර මගදී කාර් එකේ ටයර් එකක් ගියා. තවත් තැනකදී පැට්‍රොල් හිර වුනා. ලගටම එනකොට එන්ජිම නැවතුනා.අපි ඔක්කොම බැහැලා දැම්මා නේද තල්ලුවක්.මනාල මහත්තයා තල්ලුව දානකොට ගමේ කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ ටික දැම්මා නේද මාර හූවක්.. දත් කුට්ටම ටිකක් බුරුල් හින්දා මිසක් අපේ මනාල මහත්තයා හොදවායින් දෙකක් නොකියා ඉන්නේ නෑ.."

"අපි මෙහෙට සම්ප්‍රාප්ත වෙන කොට පත්තු කරපු රතිඤ්ඤා වලින් හුගක් වලින් ආවේ පුස් හඬක්. රබාන පැලුණු හඬ අපිට කාර් එක ඇතුලෙදීම ඇහුනා.ජයමංගල ගාථා කියපු ගෑණු ළමයින්ගෙන් කොනේම හිටිය ගෑණු ළමයනම් හැඩයි.අනිත් අයනම් හරිම ගොරක තමා. ගාථා කිව්වෙත් වරද්ද වරද්දා.."

"අපිට වාඩිවෙන්න දුන්නු පුටු වල.. මගේ අම්මේ එහෙම මකුණෝ ගොඩක්!! මං වාඩි වෙච්ච පුටුව කැඩිලා.මගේ පස්ස පැත්ත තවම රිදෙනවා පුටුව කඩාගෙන බිම වැටුණු පාර. වෙඩින් කේක් වල තිබුනේ මුද්දරස්පලම් නෙවෙයි. රට ඉදි! කිරිබත් පිළුණු වෙලා හොදටම.මං හිතන්නේ මංගල්ලේ ජයට ගන්න කලින් ඉදන්ම සූදානම් වෙලා හිටිය හින්දා වෙන්න ඇති. කැවුම් හදලා තිබුනේ සීනි දාලා. මෙහෙට කොහෙන්ද කිතුල් හකුරු..!!"

"මේ සාර්ථක විවාහ මංගල්ල්‍ය උත්සවේ ගැන මං වැඩි වෙලා කතාකරන්න කැමති නෑ. මොකද මට පේනවා මනමාල මහත්මිය කොච්චරවත් බිත්ති ඔරලෝසුව දිහා බලනවා. ඒක හිතලද යන්න හදිසිද කියලා දෙයියෝ තමා දන්නේ. කොහොම උනත් සාමාන්‍ය සිරිත අනුව මනමාල මහත්මයා ගැන සදහන් කරන එක මගේ යුතු කමක්. මනමාල මහත්මිය ගැන යමක් කීමට මා දන්නේ නෑ.මං හිතනවා ඒක මගේ වාසනාවක් මෙන්ම අප කාගේත් වාසනාවක් කියලා! කොහොම උනත් සදහන් නොකරම බැරි දෙයක් තමා.. 'සමාවෙන්න., මනමාල මහත්මිය මගේ කකුල කෙනිත්තුවා.-ඌයී!! රිදෙනවා!!' කමක් නෑ. එයා අකමැති හින්දා මං එයා ගැන මොනවත් කියන්නේ නෑ.."

"අපේ මනමාල මහත්මයා ගැන යමක් සදහන් කරනවානම්.., මං කියන්න කැමතියි, අද මේ අවස්ථාවේ විතරක් නෙවෙයි, එයාගේ මනමාලකම් හැමදාමත් එක වගේ තමා.. මං පුංචි කාලයේ ඉදන්ම මේ මනමාල මහත්තයාව ලගින්ම ආශ්‍රය කරා. මොකද එයාගේ ගේ තියන්නේ අපේ ගේ කිට්ටුවම. අපේ තාත්තා මනමාල මහත්මයා ඉපදෙන්නත් ඉස්සර ඉදන්ම එයාගේ මව සමග කිට්ටු ආශ්‍රයක් තිබුනා.අපේ අම්මා කොච්චර ගෝරි දැම්මත් තාත්තා නෙවෙයි ඒ සම්බන්ධෙ අතහැරියේ.අපේ පවුල් දෙක අන්නෝන්‍ය වශයෙන් එහෙම කිට්ටුවෙන් සම්බන්ධ වෙලා තිබුණු හින්දා මට බය නැතුව මනමාල මහත්මයා ගැන කතා කරන්න පුළුවන්.."

"සමහර ගුරුවරු මෙයාට කොච්චර කැමතිද කියනවනම් එකම පන්තියේ අවුරුදු හතර පහ තියාගත්තා.ඉස්කෝලෙන් අස්වෙලා රස්සාවක් හම්බවෙනකම් මෙයා නිකම් හිටියේ නෑ.මෙයාගේ තාත්තාට ජේ.පී. පට්ටම ලැබුනායින් පස්සේ හරක් හොරකම නතර කරලා පියාගේ රාජකාරිය බාර ගෙන ඊටත් හොදින් සේවය ඉටු කරා.."

"මේ මනමාල මහත්තයා දක්ෂතාවයන් කිහිපයක් තියෙන පුද්ගලයෙක්. ' ලොවෙන් එකෙක් එක් දෙයකට වෙයි සමත' කියන අලගියවන්න මුකවෙටි කවියාගේ කියමන මෙයා හින්දා බොරු වෙනවා. එකකට එකක් වෙනස් රස්සාවල් සිය ගණනක් මෙයා කරලා තියෙනවා.එක රස්සාවක් මාසෙකට වඩා මෙයා කරේ නෑ.රස්සාවල් දුන්නු අය බංකොලොත් වුනා මිසක් මෙයා නෙවෙයි බංකොලොත් වුනේ.."

"මෙයාට පොලිසිය ගෙදර වගේ. උසාවිය සෙල්ලම් පිට්ටනිය වගේ.හිරගෙදර ක්ලබ් එක වගේ.ඉස්පිරිතාලය රෙස්ට් හවුස් එක වගේ.මෙයාට කොතනත් එකයි.කොතනත් ජනප්‍රියයි.."

"මෙයාගේ අත් අකුරු ලස්සනයි කියලා මගේ කනටම ඇහිලා තියෙනවා ගෑණු ළමයි සියගණනක් කියනවා.නමුත් එකම ගෑණු ළමයෙකුටවත් මාසෙකට,දෙකකට වඩා අහුවෙන්නේ නැතිව බේරිලා සිංහල සංස්කෘතිය අනුව මේ විවාහයට කැමති වීමට තරම් මෙයා කීකරු හැදිච්ච කමක් තියෙන කෙනෙක් වීම ගැන මනමාල මහත්මියගේ පැත්තේ අය සන්තෝස වෙන්න ඕනේ.."

"මේ මනමාල මහත්මයා තරම් යුතුකම් ඉටු කරන පුද්ගලයෙක් මං ජිවිතේට දැකලා නෑ. එක් කෙල්ලෙක් සමග සම්බන්ධ කම් පවත්වද්දී අත්වැරැද්දකින් ඒ ගෑණු ළමයට පොඩි බබෙක් ලැබුනා.මේ පොඩි බබෙක්!! එච්චර ලොකු නෑ!! පොඩි අත්වැරැද්දක් වුනත් මේ මනමාල මහත්මයා නොසලකා හිටියේ නෑ.අද වුනත් පඩියෙන් භාගයක්ම මෙයා ඒ ගෑණු ළමයටයි, ඒ අත්වැරද්දෙන් ලැබුණු දරුවටයි වියදම වශයෙන් දෙනවා. ඒ කොහොම වුනත් මේ මනමාල මහත්මියට තියෙන කුළුදුල් ආදරේ හින්දා මේ විවාහයට මනමාල මහත්මයා....."

මගේ කතාව නතර කල මනමාලිගේ පියා 'පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්න' කියා කාමරයට ගියේය.මොහොතකින් ඔහු එලියට ආවේ තුවක්කුවක් හා පතොරම් කිහිපයක් අතැතිවය.

"මනාලයත් ඒ එක්ක ආපු හැත්තෑ වරිගයත් දැන්ම මේ ගෙදරින් පිටවුනේ නැත්නම් මං එක එකාව බාවනවා!! මේ වගේ වනචරයෙකුට මගේ දුව කෑලි කෑලිවලට කැපුවත් දෙන්නේ නෑ! හොද වෙලාවට හවස කසාදේ රෙජිස්ටර් කරන්න තියාගත්තේ! මැරුම් නොකා පළයව්!! "

යැයි කියමින් ඔහු ගර්ජනය කරන්නට විය.නගුට අමුඩ ගසාගත් අපි වහාම කාර් වලට පැන පිටත් වීමු.අතරමගදී කාර් නතර කල මනාලයාගේ නෑදැයෝ මා වැලදගෙන ඉඹින්නට විය.

"අර වචනය දුන්නු හින්දා මේ මගුල කරන්න ඉදිරිපත් වුනාට මොකද පස්සේ උන් ගැන ආරංචි වෙච්ච ඒවා හැටියට මං හරිම වේදනාවකින් හිටියේ මේ මගුල ගැන. මහත්තයාගේ කතාව නිසා අපි බේරුනා.." මනමාලයාගේ පියා කිවේය.

"උන් දෑවැද්ද දෙනවා කීවෙත් බොරුවට.. මේ ළමයා හින්දා බේරුනේ.." මව කීවාය..

"අම්මලා තාත්තලා මොනවා හරි කරගයි කියන බයට මේ කසාදෙට මං කැමති වුනාට මචන් මේ මගුල වුනානම් මටයි දිවිනහගන්න වෙන්නේ.. මචං උඹ මාව බේරුවා.." මගේ මිත්‍ර මනාලයා කිවේය.

"ඈ මහත්තයෝ.. කතාවේදී කීවා නේද අපේ පුතා කවුද ගෑණු ළමයෙක් එක්ක සම්බන්ධ වෙලා ළමයෙකුත් ඉන්නවා කියලා.. යමුද එහෙ බලන්න.." පියා යෝජනා කළේය..

අපි එහෙ ගියෙමු. මිත්‍රයාගේ මවත් පියාත් නෑදැයෝත් එහෙදි මහත් සතුටට පත්වූහ.

"සීදේවි ගෑණුළමයා.." පියා කීය.

"ලස්සන දරු පැටියා.." මව කීවාය.

"හොද ගේ දොර.." නෑදැයෝ කිවෝය.

"පුතේ.. අද හොද නැකත් දවසේ උඹ මේ ළමයාව බැදගනින්.අපි ඔක්කොම යමු කච්චේරියට.." පියා යෝජනා කළේය. මව ස්ථීර කළාය. මනාලයා යෝජනාව ක්‍රියාත්මක කළේය.. මං අත්පොලොසන් දුන්නෙමි..

ඉස්සර හිටපු ඇත්තටම හිනා යන කතා ලියපු චන්ද්‍ර අනගිරත්න මහත්තයාගේ ''නරලොව හොල්මන්'' පොතේ තමයි මේක තියෙන්නේ.කියවනවා නම් අන්න පොත් ..''නරලොව හොල්මන්'' කොටස් 4ක් තියෙනවා.
කෙල්ලෝ ගැන තරහින් ලියමි
මේක ලියන්නේ ගෑනුත් එක්ක පට්ට තරහිනි.තරහින් ලියන නිසා සමහර කාරනා කිසිම තර්කානූකූල බවක් නැතිව පට්ට නෝන්ඩි වීමට ඉඩ ඇත.ඒ උනත් ලියමි.පොස්ට් එක නිසා අනාගැනීමට/නාගැනීමට සෑගෙන පොසිබිලිටියක් ඇත.තරහ ඊට වඩා වැඩිය.මතකතබාගන්න මම මෙහෙම ලිව්වාට කොලුකාරයෙක් නොවෙමි(ගෑනුත් නොව්න පිරිමිත් නොවන කාරයෙකුත් නොවෙමි ).මම පොඩිකාලේ සිටම වැඩිය කෙල්ලො සබ්ජෙක්ට් එකේ හිටපු එකෙක් නෙවේය.(ඒ කියන්නේ මම කොල්ලො සබ්ජෙක්ට් එකේ හිටපු එකෙක් කියලා වරදවා වටහාගන්ට එපාය). මම මොන්ටිසෝරි ගියෙත් නැත.එක වසරේ සිට දහතුන වෙනකංම ගියේ පිරිමි පාසල් වලටය. ටියුෂන් වලදී, බස් එකේදි සහ දහම්පාසලේදී ඇරෙන්ඩ කෙල්ලෙක් එක්ක කතාකරන්ඩ තියා කෙල්ලෙක් කතාකරනවා වත් ඇහෙන්නේ නැත.අනික අපි කොච්චර කතා කලත් උන් උත්තර දෙන්නේ තනිවචනයෙනි. මම වැඩියෙන්ම අහපු වචනේ “බෑ” ය.
කෙල්ලො වචනයේ පරිසමාප්ත අර්තයෙන්ම මෝඩය.ඒ වගේම ලපටිය. ලපටි උනත් අම්බානක කපටිය. මොකක් හරි වැඩක් අතරමඟ හිර උනොත් උන්ගේ එක්සෙප්සන් පනිනවාය.ඊට පස්සේ මොකුත් කරගන්න බැරුව මොකෙක් හරි කොරලා දෙනකන් විරිත්තාගෙන ඉන්නවාය. කෙල්ලො හිතාගන ඉන්නේ එයාලා හරිම ලාමක ජාතිය කියාලාය.කුනුහරුපයක් එහෙම කියන්නේම නැත. තව සමහරු කියන්න තියා අහලාවත් නැත. බැරිවෙලාවත් කුනුහරුපයක් ඇහුනොත් ප්‍රග්නන්ට් වෙනවාය කියා සිතන කෙල්ලොද ඕනෑ තරම්ය.

ගෑනු මෝඩය. උන් මෝඩ නිසාම උන් එක්ක දෙයක් කතාකරලා විසඳගන්න බැරිය.ගෑනු කොහොමත් වාද වලින් අන්තිමේ දිනනවාය. ඒ උන්ගේ තර්ක කොච්චට මෝඩ උනත් කොච්චර ගොන් කතා කිව්වත් අපිට කොරන්ඩ දෙයක් නැති නිසාය. ගෑනුන්ගේ ගොබ්බ කතාවලට අපට කොච්චර මලපැන්නත් අත පුරවලා හොම්බට දෙකක් අනින්ට බැරිය.ඒ ගෑනුන්ට අතක් ඉස්සුවොත් ගේම ඉල්ල්න්ඩ කාන්තා සංවිදාන හැත්තෑහතරකුත් තව තුනහමාරක් විතර ඉන්න නිසාය.
කාන්තා සංවිදාන මතක් වෙනකොට තවත් ලේ රත්වෙයි.එව්වායේ ඉන්නේ ලිප්ස්ටික් ගාගෙන පිකටින් යන ඇහැක් ගැහුවත් කොල්ලෙක් ලඟට නේන කලටි ඇන්ටිලාය.හොඳම කතාව එයාලා සමතැන ඉල්ලන එකය. අනි අම්මේ ඔය සමතැං කතාව අපිට නොකියා ඔලිම්පික් කමිටුවටවාගේ කිව්වානං හරිය. ඊලඟ ඔලිම්පික් එකේ ඉඳං මීටර් සීය කාන්තා පිරිමි ඉසව් දෙකක් නොතියා දෙගොල්ලෝම එකට දුවන ඉවෙන්ට් එකක් තිබ්බානම් හරිය. එතකොට කාන්තාවන්ට ලැබෙන “සම තැන” බලාගන්ඩ පුලුවන්ය.
සමහර කෙල්ලොන්ගේ පුදුම හැදියාවක්ය. ඒ මදිවට ඔක්කොම නලලේය. කලින් කතාවකත් කිව්වා වගේ උන් යන්නේ බිම බලාගෙනය.ජීවිතේට ඔලුව උස්සලා කොල්ලෙක් තියා නලුවෙක් දිහාවත් බලන්නේ නැතිය.උන්ගේන් යාලුවෙන්ඩ අහලා වැඩක් නැත. යන එන පාරක “අයි ලවු යූ” කියා බිම වැල්ලේ ලිවිය යුතුය.

කොල්ලෝ එක එක මූඩ් ගසති. ඒ උනාට කෙල්ලෝ හැම වෙලේම ඉන්නේ සර්වයිවල් මූඩ්ය. ඕන සීන් එක්කදී කෙල්ලො දඬුවම් විඳින්නේ බොහොම අඩුවෙනි. කොටින්ම කියනවානම් උන් දඬුවම් විඳින්නේ නැති තරම්ය.කැම්පස් කාලයේ කිසිම හේතුවකට සස්පෙන්ඩ් වෙච්ච (පන්ති තහනමකට ලක් වෙච්ච ) කෙල්ලෙක් ගැන මගේ මතකයට එන්නේම නැත.ඔය මොන වැඩේට පස්ස ගැහුවත් මුන්ට සමතැන නං ඕනෑය.කටට කුනුහරුප එන්නේ ඔය කාන්තා විමුක්ති සමතැං වේලිච්ච කලටි පොශ් බඩු ටික මතක් වෙද්දීය.
ඔෆිස් වලනම් අපිට වඩා කාන්තාවන්ට තැනක් ඇත.අපිට ෂෝට ගහන් ඔෆිස් යන්ඩ බැරිය. ආම් කට් ඔෆිස් එකට අඳින්න බැරිය.සෙරෙප්පු දාගෙන යන්ඩ බැරිය. ඒකටත් එක්ක නංගිලාට කිසි අවුලක් නැත.සාය කොච්චර කොට උනත් කාටවත් අවුලක් නැත. අත් කොට නෙවේ උඩට පොඩි පටි කෑලි දෙකක් විතරක් ඇඳන් ආවත් කිසි ප්‍රශ්නයක් නැත.(මම කියන්නේ කෙල්ලන්ට කොටට ගහන් යන්න දෙන්න එපා කියලා නෙවේය, අපිටත් පොඩි සෙරෙප්පු කෑල්ලක් එහෙම ගහන් ඔෆිස් එකට යන්න චාන්ස් එකක් දෙන්න කියාලාය )
අපේ ලකියාට ඔය නිකැලැල් ලයින් දෙන කෙල්ලන්ව පෙන්නඩ බැරිය. ඊටත් වඩා කටගහගෙන එන කෙල්ලෝ උට වහය.කෙල්ලො කටගහගන ආවොත් ඌ මූනටම සරල කුනුහරුපන් බැනලා දායි.
“අනේ පල Hxx යන්ඩ. එනව මෙතන බඩුව වෙන්ඩ.තොගෙ %^$^$&(*(*&)…….. ” ඌ එක දිගට කුනුහරුප වැලක් කියවාගෙන යයි.ඔය වෙලාවට කෙල්ල ලෙන්සුවෙං මූන වහගෙන පැත්තකට දුවයි. සීන් එක වෙලා ටික වෙලාවකින් කෙල්ලගේ තෝල්ක කෙල්ලො සෙට් එක එයි.
“ඔයා කරපු වැඩේ හරි වැරදියි නේද? මොනවා උනත් ගැනු ලමයෙක්ට එහෙම ක්තාකරන එක හරි නෑනේ . ” කෙල්ල දේසනාව පටන් ගද්දිම කලින් කෙල්ලට කියපු ටිකම මේ කෙල්ලටත් කියයි.
“අනේ පල vc යන්න.#@$@%^&^%* තෝ ආවේ මෙතන නඩු කතාකරන්නද **&*&**##….. “ තවත් කුනුහරුප වැලකි.
ඒ නිසා ලකියා ගැන දන්නා ඕන කෙල්ලෙක් ලකියා එක්ක නඩු කතාකරන්ඩ එන්නේ නැත.
කෙල්ලො පිටට ඔහොම පෙන්නුවාට උන් හරි අමුතු ජාතියය.උන් එන්නේ මොකාටද කියලා හිතාගන්ඩ බැරිය.
ඉස්කොලේ කාලේ අවුරුද්දකට සැරයක් දෙපාරක් විතර ක්රීරඩා තරඟාවලි වලට (සිංහලෙන් Tournament වලට ) කොලඹ යැවෙනවාය.අපි නවය වසරේ විතර ඉද්දි ක්රීTඩා තරඟාවලියකට කොලඹ ගියෙමු. කොහොමත් ඔය තරඟාවලි සතියක් විතර ඇදෙන එව්වාය. අපි නැවතිලා හිටියේ සර්වෝදය ආයතනයේ තැනකය. අපි විතරක් නෙවේ තව ඔය කොලඹින් පිටත ගොඩක් ඉස්කෝල වල ක්රීදඩා කන්ඩායම් නවතින්නේ ඔය වාගේ තැන්වලය. අපි සර්වෝදයේ ඉන්නකොට නුවර බාලිකා පාසලක ක්රීඩඩා කන්ඩායමක්ද ඒකේ නැවිතිලා හිටියාය.දවස් තුනක් යද්දි රෑට කන්ඩ කැරම් පාරක් ගහන්ඩ වගේ දෙවල් වලට මුන් අපිත් එක්ක සෙට් උනේය. එකදවසක් කයිය ගගහා ඉද්දි එකපාරටම එකියක් මෙහෙම ඇහුවාය
“මේ ඇත්තද අනේ ඔය බොයිස් ස්කූල් වල සර්ලා ලමයි අතර අනියම් සම්නන්දතා තියනව කියන්නේ.”
එතකොට කොට කලිසම් ගහන වයසේ හිටපු අපි කොර උනෙමු.අපේ එවුන් ඔක්කොම තුෂ්නිම්භූත වෙලා බලාසිටියෙමු. එක්සයිට් වෙච්ච එක්සයිට් විල්ලට වදන් නැතිව විනාඩි පහක් විතර නිස්සද්දව හිටියෙමු. උත්තරයක් දුන්නැත්තං ඉස්කොලෙටත් ඊටත් වඩා අපටත් පට්ට නෝන්ඩිය.හොඳ වෙලාවට අපේ කට තිබ්බ එකෙක්
“අපේ ඉස්කෝලෙ නම් ඔව්වා නෑ. ඒ උනාට මේ ඔය ගෑනු ලමයින්ගේ ඉස්කෝලවල වෙනවා කියන ටෙස්ට් ටියුබ් සිද්දි එහෙම ඇත්තද?”
ඊට පස්සේ උන් අපිත් එකක් කන්ඩ වත් කතාකරන්ඩවත් ආවේ නැත.
ඒ උනාට අර කතාව කියපු කෙල්ලගේ නමයි මූනයි මට තාම මතකය.කොච්චර නාකියෙක් බැඳලා හිටියත් ලමයි තුන්දෙනෙක් විතර හම්බෙලා තිබ්බත් පාරක තොටක දැක්කොත් අඳුරා ගන්ඩ බැරිවෙයි කියා හිතන්නේ නැත.ඒ තරමටම මූන මතක මට ඒවගේ කතාවක් කියපු පලවෙනි කෙල්ල ඒ කෙල්ල නිසාය.
හුටා කෙල්ලගෙන් කෝල් එකක් එනවාය.මම දැන් නවතිනවාය. කොයි චන්ඩියාටත් අදාල ෆැක්ටර් මටත් අදාලය
ඔන්න දවසක් බිලිං ගෙඩියකුයි පිපිඤ්ඤා ගෙඩියකුයි කයියක් ගහගෙන ඉන්නවලු. බිලිං ගෙඩිය හෙන දුකින් පිපිඤ්ඤා ගෙඩියට මෙහෙම කියනවලු...

“බලපං පිපි.. මම ලොකු උන දවසක මිනිස්සු මාව ලුණු දාල බෝතල් කරනවලු බං.”

එතකොට පිපිඤ්ඤ ගෙඩිය ඒ තරංම දුකින් මෙහෙම කිව්වලු.

“අපෝ ඒක මොකක්ද.... මම ලොකු උන දවසක මිනිස්සු මගෙ හම ඇරල පෙති කපල ලුණුයි ගම්මිරිසුයි දාල බයිට් එකට ගන්නවලු මචං”

මේක ඇහුනලු මෙතනින් ගිය ශිෂ්ණ මල්ලි කෙනෙක්ට. එයත් කට ඇරියලු. කඳුළු බේරෙනවලු.

“උඹල වාසනාවන්තයි බං. ඉහි ඉහි... උඹලට වේදනා විඳින්න වෙද්දි මැරිල ඉවරයි. මට එහෙමද... මම ලොකු උණාම මිනිස්සු මගෙ ඇඟට රබර් බෑග් එකක් දාල මගෙ හුස්ම හිර කරල මාව හෙන ගඳ... පාළු... කළුවර කාමරේකට දාල මට වමනෙ යනකං ඩිප්ස් ගස්සනව බං. පණපිටින්...”
පාරෙ කවුරු හරි යනෝ නං මූගෙ වැඩේ කලිසම පහත් කරල අහවල් 1 පෙන්නනවලු.
මූගෙ mom ට මේක හෙන අවුල් ලු.
දවසක් mama ට ගණ දෙවි නුවණ පහල වුනාලු.
ඒ පාරෙ යන බඩ තඩි සුරංග මාම පාරෙ යනකොට ඔන්න සිරිපාල පුරුදු වැඩේ කොරන්න හැදුවලු.
එතකොට උගේ mama ඌට මෙහෙම කිව්වලු.
"පුතේ . අර මාමගෙ බඩ පේනව නේද? ඔයා ඔය විදියට රෙදි ගැලෙව්වොත් ඔයාගෙ බඩත් අ‍ර වගේ වෙයි",
ඔන්න සිරා සිරාවටම බය උනාලු .
මූ අර වැඩෙත් අතෑරියාලු.
දවසක් සිරායි උගේ mom තුයි shopping ගොහිං එනකොට බස් 1ඒ පට්ට සෙනගලු. .
ඒ අස්සෙ චූටි හුරතලී බස් එකට නැග්ගලු.
සිරා වාඩි වෙලාලු හිටියෙ.
චූටිත් මේ වෙනකොට බඩ වෙලාලු
සිරා ගාවට ගිය චූටි seat 1 ලැබෙයි කියල ඇබරි ඇඹරි ඉන්නවලු.
ම්හු. අරූ නෙවි හෙල්ලෙන්නෙ වත්.. .
ඒ පාර හුරතලී ඇබරිලා කිව්වලු. .
"පුතා මට seat 1 දෙන්න කීල"
පස්සෙ සිරා ගත් කටටම කිව්වලු. ,
" හ, යකෝ මේක හරි කෙලියක් නේ, එක එකාට ‍රෙද්ද උස්සල . , අපිට බස් 1ක වාඩි වෙන්නත් නෑ " කියල.
ඔන්න පට්ටම කාලෙකට පසසෙ කතාවක් දානව ඈ. පහුගිය දොහේ උඹලත් එක්ක මෙතන කාලෙ කන්න ආවෙ නැති නිසා රී පෝසට්ද දන්නෙත් නෑ ඕන්

උඹල දන්නවනෙ අපේ බණ්ඩාරනායක මහත්තයා. සිරිමාවො මැතිනියගෙ හබී එයා ගැන තමා කතාව. ඔන්න මචං දුක් විඳින මහජනතාවගෙ සාපෙ වැදිලද නැත්තන් වෙන මොකකද හිතාගන්න බැරි හේතුවක් නිසා අපේ ලොක්ක මැරුණෙ ෆයර් වෙලාලු ඒ කියන්නෙ මල්ලි කෙලින් වෙලාලු. දැන් මල් ශාලාවට අරන් ගියාට පස්සෙ එම්බාම් කොරල එහෙම ඇඳුම් ඇන්දුවාම බඩට යටින් මධ්‍යම කඳුකරේ වගේ අහවල් එක උඩ ඇවිත්ලු. තලලා, ලණු දාල බැඳල බැලුවලු හරියන්නෙම නෑලු. මැරුණාම එව්ව එකත් ගල් වෙනවනෙ බොලල්ල. දැන් මේක රාජ්‍ය මට්ටමේ ගැටළුවක් නිසා මල් ශාලාවෙ උන් මැතිණිට මේ සීන් එක කීවලු. ඉතින් මැතිණිත් හොඳටම අප්සට් වෙලා කීවලු මොනව කරල හරි කමක් නෑ අනේ අපිට ලැජ්ජ නොවන විදියකට මිණිය එවන්න කියල. ඔන්න මල් ශාලාවෙ බුවත් වැඩේ ඉවර කරලා පට්ට පෙට්ටියක එහෙම දාලා මිණිය ගෙනාවලු. කිසි අමුත්තක් නැතුව ගාම්භීර පෙනුමට තියෙන හබීගෙ මිණිය දැකල මැතිණි අර මල් ශාලාවෙ බුවාව පැත්තකට අරන් ගිහින් ඇහුවලු අර උදලු මිටක් වගේ මහා ශිෂ්ණ රාජයාට මොකද කලේ කියලා. ඒ පාර මෑන් ඇඹරි ඇඹරි කියපි අනේ දැන් ඒව ඕනි නෑනෙ ඔය තියෙන්නෙ අපූරුවට බොඩිය කියල. ඒත් මැතිනිට මේක දැනගන්නම ඕනලු. ඒ පාර බුවා මැතිනිගෙ කනට කරල කීවලු මම ඒක කපලා ලොක්කගෙම පුකේ එබුව කියල. ඒ පාර මැතිනි උඩ පැන පැන අත්පුඩි ගගහ කියපිලු හොඳ වැඩේ ඕකට. හොඳම වැඩේ. ඕක ඉන්න කල් මට කලෙත් ඔය ටිකම තමා කියල.
මේ කතාව 2013 වැලන්ටයින් වෙනුවෙන් ලියපු එකකි, මුල් රචකයන් දෙදෙනාගේ අවසරය ඇතුව පලකරන ලදී.
(ඡේද අවසානයේ වරහන් තුළ ඇති ඉලක්කම එම ඡේදය සඳහා යොදාගත් ගීත ප්‍රමාණයයි)

- Y දිස් කොලවරි D -

පිංවතුනි සන්සුන්වන්න.. අද වර්ෂ 2013ක් වූ පෙබරවාරි මස 14 වෙනිදා.. මේ උතුම් වූ වැලන්ටයින් දිනයේ ඔබ සැම මෙහි රැස්වෙලා බොහොම ආදරෙන් එකිනෙකා බදාගෙන ඉඹගෙන ඉන්නවා දැක්කම මට මතක් වෙනවා එක කතාවක්.. ඒ කතාව පටන් ගන්නෙ මෙහෙමයි..

දම් පාටින් ලා සඳ බැස යනවා ආකාසේ රන්වන් පාටයි.. නිහඬ මාවතේ පාළු නිවහනේ රැය පහන් කළා ඔබ ගැන සිතමින් මා හද උමතුවෙන්.. නීල නුවන් දකිනා තුරු ඔබගේ මා නෙත් අවදියෙන්.. කිරි වෙහෙරට යන පාරේ මල් විකුණන මගේ සීදේවී සිහිවෙන විට මට ඉවසුම් නෑ.. දුක සේ ගෙවමී මේ කෙටි කලත්..
මහ වැස්සක ලකුණු කියන වලාකුළක් පාත් වෙලා, මිණි මිණි පොද වැටේවි ඔබ තෙමෙයි කියා බයයි වැසි වසියි සුළං තදයි.. අහස නුඹ මෙතරම් රළු යැයි දැනුනෙ මහ වැසි වැටුනාමයි..
වැහි දිය මහ බිම තෙමුවට තෙමුණු සුදු ගවුමේ ඇයි ද ඔබ මේ? හදිස්සියේ හනි හනිකට ඔබ එන්න ඔබ ඇවිත් යන්න එන්න.. (14)

ඔව් පිංවතුනි, ඔබ අවබෝධ කරගත් ආකාරය නිවැරදියි.. ඒ දහිරියවන්ත පුරුසයා රෑ නිදි නැතිව ඉන්නවා තමන් හිතින් පෙම් කරන පෙම්බරී දැකගන්න . අන්න ඒ වෙලාවෙදි තමයි මහ වැස්සක් වැහැලා ඒ වැස්සට තෙමිලා බෙරිවුන කෙල්ල වැස්සෙන් බේරෙන්න ඒ කොලුවගෙ ගෙට එන්නෙ.. ඉතින් පිංවතුනි මේ කොලුවා තමන්ගෙ සම්පූර්ණ පුරුස දහිරිය දාලා ඒ දැරිවිට ආදරේ ප්‍රකාශ කරනවා මෙන්න මේ විදිහට..

ඔබ දුටුව ඒ දිනේ සිත මට කීවා, පවසන්න ඒ වදන් මා මග බැලුවා.. ඔයා හිනා වෙන්න එපා ඔහොම රේණු.. ආදරේ හිතෙනවා දැක්කම දෙවඟන වාගේ ලස්සනයි.. මා කාටවත් නෑ මෙලෙසින් කියා.. අනේ රත්තරං හිතට වද නොදී තුරුළු වෙන්න ආදරෙයි කියා.. (5)

ඒක ඇහුන ගමන් ඒ දැරිවිගෙ සර්වාංගෙම විලි ලැජ්ජාවෙන් කිළිපොලා යනවා පිංවතුනි, මේ බලන්න මගේ ඇඟෙත් මයිලුත් කෙලින් වෙලා.. මල් මිටියත් අතේ තියන් කිරිවෙහෙර පැත්තට යන තමන් දිහා හොට දිග පිළිහුඩ්ඩෙක් වගේ බලාගෙන ඉන්න මේ කොලුවා ගැනත් ඒ දැරිවිගෙ හිතේ ආදරයක් තිබිලා නැත්තෙ නෑ පිංවතුනි.. ඉතින් මේ ඉස්ටෙයිට් පෝවඩ් දැරිවි උත්තර දෙනවා මෙන්න මෙහෙම..

දෑ සමන් රේණු ඉහින සියුම් සීතලේ මටම මම අවනත නොවී නුඹට බැඳි සෙනෙහෙන් ආදරේ දැයි අහනවා, මේ තරමටම ළං වෙලා මට.. මං ඉතින් මොනවා කියන්නද, ආදරේ මිස... අද හවසට මා හමුවනු මැනවී මුළු ලොවට හොරෙන්.. (5)

ඉතින් පිංවතුනි, හවසට මුණගැහෙන උත්තරීතර බලාපොරොත්තුව අර කොලුවා ඉදිරියේ තියලා ඒ දැරිවි සමුගන්නවා. හවස් වෙලා ඇවිත් කොලුවා ඒවි කියලා ඇස් රිදෙනකන් බලන් හිටියත් ඒ දුස්ට කොලුවා එන්නෙ නෑ.. ඉතින් කෙහෙල් මලක් වගේ අහිංසක සුකුමාලී මෙන්න මෙහෙම තමන්ගෙ දුක කියනවා පිංවතුනි..

සැඳෑ අඳුර ලොව ගලන වෙලාවට සැන්දෑ අහස වගේ සැරසී මට ඉන්න කියා කියන්න ඇයි ඔබ නාවේ.. ඉතින් නම් තවත් බැහැ මට, දෑස රිදෙනවා පාර බලා ඉඳලා.. හිත තලන පෙළෙන පෙම්බරාන., හිතාවතාන කියන්න, ඔබ පෙම් කර නෑ මා පෙම් කෙරුවත්.. ඔයා නිසා මගේ සිනහා කෝ දැන් හීනයේ.. ගං තෙරේ මා පාළුවේ.. (8)

තමන්ගෙ ආදරී දැකගන්න රෑ නිදි නැතිව ඉන්න කොලුවගෙ හදේ ලව් ගින්නක් වගේ.. ආහ් නෑ නෑ, ලැව් ගින්නක් වගේ පැතිරුණ ආදරේ අර කෙලි පොඩිත්තට කිව්ව දවසෙ හවසම මුන නොගැහි ඉඳීවිද? ඒක හරි අභව්‍යයි නේද පිංවතුනි?

මගෙ බිසවුනේ අසාපන්, තාමත් හන්දියෙ අඹ ගහ යට මම නුඹ එනකන්.. තරහා වනු එපා.. අයදිමි මා කමා (3)

බලන්න පිංවතුනි, රේණු උපාසිකාව ගංතෙරේ ඉඳිද්දි කොලුවා අඹ ගහ යටයි ඉඳල තියෙන්නෙ. ඒ අවාසනාවන්ත සිදුවීමෙන් ටික දවසකට පස්සෙ කොලුවා මෙන්න මෙහෙම කියනවා..

මේ ගුරු පාරේ මේ දොළ අයිනේ මග බලා හිඳිමි මා මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ.. ලෝකය පෙරලෙයි කාලේ ගෙවී යයි ඔබ නාවෙ ඇයි මිහිරියේ.. තනි වී අඳුරූ යාමේ මා හඬනා මේ වෙලේ ඔබ නැති පාළුව දැනුනා ඉවසුම් නෑ.. (7)

ඊට පස්සෙ කොලුවා කොච්චර දවස් බලන් හිටියත් ඇය එන්නෙ නැහැ පිංවතුනි.. ඒ ඇයි කියලා අපි රේණු උපාසිකාවගෙ වචන වලින්ම අහමු..

මතකද ඔබට මතකද.. හිරුද මිය ගිය එක සැඳෑවක මා දෑසේ ආදරේ හැඟුම් ලියා තියා දුරක පාවී ගියා රිදවාලා ඔබ මසිත මෙසේ.. පමා වැඩියි ඔබ පමා වැඩියි, දෙමාපියන් පිට ගමකින් මට බහ දේවී.. නොපැතූ සේ යා යුතුවෙයි මේ ඉරණම් ගමනේ කඳුලින් මෙසේ.. දුරස් වන්නට මේ ලෙසින් ඇයිද අප හමුවුණේ.. දෛවයේ සරදම් ලබන්නට කිම මෙසේ අප හමුවුණේ.. (9)

මේ කොලුවා පෙම්බැන්ද පෙම්බරී ආපහු මුණගැහෙන්නෙ ඇයගෙ වෙඩිම දවසෙදි.. ඒ අවස්ථාවෙදි ඔහුගේ දුක පිටවෙන්නෙ මෙන්න මේ ආකාරයටයි පෙම්වතුනි..

පාට පොදක් තිලක ලා නළල් තලාවේ සුදු රෝස දවටා අද මනාලියක් වී ඔබ හරි ලස්සනයි.. සිතින් ඉවසන්න බෑ මේ තරම් වේදනා හිතවතෙකු මගේ ඔබගේ ඔය සුරත දරා සිටියා.. ඔබ යන්න සමු අරං.. හිත හදාගන්න බැරි වේවි, දුක දරා ගන්න බැරි වේවි, ඔබ නැතුව ඉන්න බැරි වේවී..
සමුගෙන යන්න කලින් ඔබ නොමැතිව සිනහ නගන යුරු මට කියා දී යන්න..... (7)

කෙටි කාලයෙ පෙම්වතෙක් වෙලා ඔබ ගියාම දුක මට දී මතකයන් ඔබේ හිතේ තබාගෙන වේදනා යා කළේ මායාව සේ වැළපෙන්නදෝ මේ ලෙසින්... (4)

හරිම උද්වේගකර අවස්ථාවක් දැන් උදාවෙලා තියෙන්නෙ පෙම්වතුනි, එක පැත්තක ඉඳන් කොල්ලා අඬනවා වතුර හිඳුන විලේ ඉන්න ඉබ්බා වගේ.. අනිත් පැත්තෙන් රේණු උපාසිකාව අඬනවා වඳින්න ගිය දේවාලෙ හිටිය ගොනා ඇන්න ගෑණි වගේ..

පිංවතුනි, දැන් ඔබට වැටහෙනවා නේද මේ ලෝකෙ කොයි තරම් කූරද කියලා.. රේණු දැරිවි අහිමි උන දුකෙන් ඉන්න කොලුවා එක දවසක දකිනවා ඒ උපාසිකාව තමන්ගෙ උපාසක හබියා එක්ක යන හැටි.. ඒ අවස්ථාවෙදි කොලුවට ඇතිවෙන දුකට මෙන්න මෙහෙම කියවෙනවා..

ආදර මල් පවනේ ඉරි තැලුණු වළා උඩු වියන් යටින් මුදු තාර ඇතිරිල්ලේ පෙරදිනයක මා පෙම් කළ යුවතිය වෙන් වූ තැන් කරා ආයෙමත් පැමිණිලා.. අන් සතු වී ඇත මා සතු ඒ සිත.. එයා පැළැන්දූ මංගල මුදුවේ ආඩම්බරකම මම දුටිමි.. මා සමුගෙන ඔබ වෙතට පැමිණි ඇය, සෙනෙහස සඟවා දෙනෙත් නුරාවෙන් මටද ආදරේ කියා තිබේ..
මම දන්නෑ තාම දන්නෑ අදහන්න බෑ ඔබද මේ.. සිඳලන්නෙ ඇයි ප්‍රථම ප්‍රේමේ....... (9)

පිංවතුනි ඔබලාගේ පිං රිම් එකෙන් ගියා නේද මේ කොලු පැටියාගේ තුන් කුළුඳුල් ප්‍රථම ප්‍රේමෙට උන සන්තෑසිය ඔබලාගේ කන් දෙකෙන්ම අහලා.. උතුම් වූ වැලන්ටයින් දිනයේ මේ පිංබර කතා වස්තුවෙන් ඔබලාත් පාඩමක් ඉගෙන ගන්න ඕනෑ..
දැන් බලන්න පිංවතුනි, මේ කොලුවාට තමන්ගේ පෙම්වතිය අහිමි වුනේ ඇයි කියලා... රේණු උපාසිකාව ගංතෙරේ ඉඳිද්දි කොලුවා අඹ ගහ යටයි ඉඳල තියෙන්නෙ. මේකෙන් ඔය පිංවතුන්ට ගන්න ඇහැකි ආදරුසේ මොකක්ද දන්නවද?

කවදාවත් පෙම්වතිය/පෙම්වතා හමුවෙන්න අඹ ගහක් තෝරා ගන්න එපා පිංවතුනි.. ඔය පිංවතුන්ටත් අර කොලුවා ට සිද්ධ වුන දේ වෙනවා.
අත්දුටුවයි! ප්‍රත්‍යක්ෂයි! —

Thursday, October 17, 2013

රබර් කොපුව


සිරිපාල සහ බිරිඳ බස් හෝල්ට් එකේ බස් එක එනකම් බලන් ඉන්නවලු...
ඒ ඩබල විතරක් නෙමෙයි නේ පඩිපෙළ වගේ ළමයි අට දෙනෙකුත් එල්ලගෙනලු ඉන්නේ.
ඕන් ඉතින් බලන් ඉන්නවා බස් කට්ටක් තාම ආවේ නෑලු

ඔය අතරේ අන්ද මනුස්සයෙකුත් එනවලු බොහොම අමාරුවෙන් අර අන්ධ කට්ටිය පාර හොයාගන්න පාවිච්චි කරන කණවැල තියෙන්නේ.. ආන් එකකුත් වන වන..

මෙහම බලන් ඉන්න කොට ඉන්න කොට බස් එකක් ආවලු ගමකට පටවගෙන....

ඉතීන් කොන්දා සද්දෙ දාල කිව්වලු..

"තව දෙන්නෙක්ට විතරයි යන්න පුළුවන් ඊට වඩා දාගෙන ගිහින් මට දඩ කන්න බෑ කියල"
දැන් මක්කයි කරන්නේ ළමයි ටික හලල යන්න යැ,

කොහොම කොහොමෙන් හරි ළමයි ටිකයි ගෑනිවයි බස් එකට දාලා අන්ධ මනුස්සයවත් ෂේප් කරගෙන පයින් යන්න සෙට් කර ගත්තලු..

අන්ධ මනුස්සයා පොල්ලෙන් පාරට ඇන ඇන "ටික් ටික් ටික්" සද්දෙත් දාගෙන ඉස්සරහට යනවලු ... මේ සද්දේ සිරිපාලට හෙන වාතයක් උනාලු

සිරිපාල: මොනාද අන්කල් ඔය පොල්ලේ අගට රබර් එකක් දාගන්නකෝ... ඔය ටික් ටික් සද්දේ අනිත් මිනිස්සුන්ට කරදරයිනේ..

අන්ධ මනුස්සයා : උබ මගෙන් අහගන්න එපා තෝ මට කියන්නේ බන්.... උබ කලින් ඔය වැඩේ කරලා තිබුන නම් අපි දෙන්නම පයින් කට්ට කන්නේ නැනේ....




ඇත්ත පිස්සෙක්


එදා පිස්සන් කොටුවේ මහා කාලගෝට්ටියක්. ගහක අග්ගිස්සටම නැගි පිස්සෙක් බිමට බැසීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින් ලොකු කලබලයක් ඇති කරමින් හිටියා. ඔහුව බිමට බස්සවාගැනීමට ගත් සියළු උත්සාහයන් අසාර්ථක වූ තැන ප්‍රධාන වෛද්‍ය නිලධාරිවරයා පොරවක් ගෙන්වාගෙන ගසට කිහිපවරක් වැරෙන් කෙටුවේ පිස්සා විනාඩි පහක් ඇතුලත ගසින් නොබැස්සොත්, ඔහුත් සමගම ගස කපාදමන බවට තර්ජනය කරමිනි.

තප්පරයෙන් තප්පරය ගෙවෙමින් විනාඩිපහ අවසන් වූවා. නමුත් පිස්සා තවමත් ගසමුදුනේ.....,
මෙවේලේ ඉදිරියට පැමිණි වෙනත් පිස්සෙක් ප්‍රධාන වෛද්‍ය නිලධාරිවරයා අතවූ පොරව ගෙන ගසට කෙටීමට සැරසුනා පමණි, කලින් කී පිස්සා ඇසිල්ලකින් ගසින් බැස ඈතට දිවගියා. මහත් පරිශ්‍රමයකින් ඔහු අල්වාගත් වෛද්‍ය නිලධාරිවරයා මෙසේ ඇසුවා.

"මම ගහ කපනකොට හෙලවුනේවත් නැති තමුසේ..., ඇයි අර මනුස්සයා පොරව අතට ගන්නකොටම ගහෙන් බැහැල දිව්වේ...?"

අනේ එතකොට පිස්සා බොහොම අහින්සක විදිහට මෙහෙම උත්තර දුන්නා,
"කියන්න බැහැනේ සර්.....ඌ පිස්සානේ..."



තුන වැදුන වෙලාව

මේක උනේ ඇම්ඩා ක්ලාස් යන දවස්වල. දවසක් ඔහොම ක්ලාස් යන්න ලෑස්ති වෙලා වෙලාව බැලුවම ටිකක් විතර පරක්කු වෙලා ලු. ඉතින් කඩි මුඩියේ ඇද පැළදගෙන එහෙම ගෙදරින් එලියට බැස්ස ලු. පරක්කු වෙලා නිසා දුවගෙන දුවගෙන ගිහින් කඩුල්ලෙන් පැන්න ලු.

කොහොම හරි පැනපු ගමන්ම වගේ අල්ලපු ගෙදර නගා ඇම්ඩව දැකල ඇහුව ලු "ඇම්ඩ අයියේ වෙලාව කීයද ?" කියල.

"මම කඩුල්ලෙන් පනිනකොට තමයි නංගී තුන වැදුනේ" කියල ඇම්ඩ හෙමීට මාරු උනා ලු.













හෝටල් බිල


මේකයි කතාව දවසක් ගැහැණු කෙනෙක් තරු පහේ හෝටෙලෙකට ගියා දවසක් ගත කරන්න.හැබැයි මෙයා ලොකු සල්ලි කාරියක් නෙමෙයි .ඒවගේ ගණන් ගැනත් මෙයාට ලොකු අවබෝධයක් තිබුන් නැහැ ....
සුඛෝපබෝගී රාත්‍රියක් ගත කළ ඇය ඊලග දිනයේ පිටවී යාමට පෙර කැෂියර් ගාවට ගියේ බිල ගෙවන්නයි
බිල දැක්ක මෙයාට තරුම පෙනුනා
බිලේ $ 500 ක් කියලා තිබ්බේ ....මෙහිදී කැෂියර් සහ කාන්තාව අතර මෙහෙම කතාවක් ගියා

කාන්තාව - මට මෙච්චර බිලක් එන්න කොහම විදියක්වත් නැහැ..

කැෂියර් - ඇයි නෝනා එහෙම කියන්නේ මේක තරු 5 හොටලයක්නේ.මේකේ තියෙනවා swimming pool එකක්..

කාන්තාව - ඉතින් මන් ඕක පාවිච්චි කලේ නැහැ..

කැෂියර් - ඉතින් නෝනට පාවිච්චි කරන්න තිබ්බ නේ..

කැෂියර් - තව බලන්න නෝනා මේකේ තියෙනවා international conference rooms ,night clubs & movie theaters...

කාන්තාව - අනේ මන් ඕව එකක් වත් පාවිච්චි කලේ නැහැ..

කැෂියර් - ඉතින් නෝනා පාවිච්චි කරන්න තිබ්බ නේ..

කැෂියර් ගෙන් බේරුමක් නැති බව දැනගත් කාන්තාව තම චෙක් පොත ගෙන චෙක් එකක් ලිය දුන්නේය..

කැෂියර් - නෝනා නෝනට පොඩ්ඩක් වැරදිලා ගාන $ 500 යි $ 250 නෙමයි..

කාන්තාව - නැහැ කිසිම වැරද්දක් නැහැ .ඔයා ඊයේ රෑ මාත් එක්ක නිදා ගත්ත නිසා ඒකට මන් $ 250 ක් කපා ගත්තා..

කැෂියර් - අනේ නෝනා බොරුනම් කියන්න එපා .මන් කොහෙද ඊයේ නෝනා එක්ක නිදා ගත්තේ..

කාන්තාව - ඇයි ඔයා එහෙම කියන්නේ ඊයේ මාත් මෙහෙ හිටියේ.ඔයත් මෙහෙ හිටියේ.ඉතින් ඔයාට තිබ්බනේ මාත් එක්ක නිදාගන්න ....



ඕං සීයේ මගේ වැඩ


ඔන්න දවසක් අළුතින් මවුන්ටන් බයිසිකලයක් තෑගි ලැබුන වයස අවුරුදු 10 ක විතර පිරිමි ලමයෙකුට තමන්ගේ හපන්කම් තම සීයාට පෙන්වන්න උවමනා වුණා. නිවසේ ඉදිරිපස කොටසේ හාන්සි පුටුවක විටක් හපමින් පොඩි කල්පනාවක් දමාගෙන හිටපු සීයාටත් දැන් මල කරදරේ මුගේ බයිසිකල් සංදර්ශනය බලන්නය කියලා.

මෙම නිවස මහා මාර්ගය අද්දරටම වන්නට පිහිටලා තිබුණ නිසාත්, ඉදිරියෙන් වූ මහා මාර්ගය පොඩි පල්ලමක් සහිත එකක් වුන නිසාත් කොළුවාට මේ වැඩේට බොහෝම පංකාදු ස්ථානයක් වුණා. මොකද කන්ද උඩට තරමක මහන්සියෙන් බයිසිකලය පැදගෙන යායුතු වුනත්, පහලට බොහොම පහසුවෙන් සහ වේගයෙන් එය පදවාගෙන යා හැකිවූ නිසයි.

දැන් ඔන්න කොළුවා තමන්ගේ හැකියාවන් පෙන්නනවා. පලමු වටයේදී කොළුවා ඉහල සිට පහලට වේගයෙන් පැදගෙන ගියේ සිය දෙපා, බයිසිකලයේ පැඩල වලින් ඉවත් කොට "සීයේ.... මේ... කකුල් නැහැ.." යනුවෙන් මොරදෙමිනි.

දෙවෙනි වටයේදී කොළුවා ඉහල සිට පහලට වේගයෙන් පැදගියේ සිය දෑත්, බයිසිකලයේ හැඩලයෙන් ඉවත් කොට "සීයේ.. සීයේ... මේ... අත් නැහැ.." ලෙසින් හඩදෙමින් සීයාගේ වැඩි අවධානයක් දිනාගනිමිනුයි.

ප්‍රේක්ෂක ප්‍රතිචාර හමුවෙහි උද්දාමයට පත්වෙච්ච අපේ කථානායකයා තුන්වෙනි වටය පැදගියේ සිය දෑත්, දෙපා සියල්ල හැඩල් සහ පැටල් වලින් ඉවත් කොට "සීයේ. සීයේ.. සීයේ... මේ... අත්, කකුල් එකක් වත් නැහැ.." යනුවෙන් හඩතලමිනි.

සංදර්ශණයෙන් විශ්මයට පත්වෙච්ච බවක් පෙන්නපු සීයා, මුණුබුරාගේ මීලඟ වටය නැරඹීමේ රිස්සේන් මාර්ගය දිහාවට ඇස් දල්වාගෙන බලාගෙන උන්නත් විනාඩි ගනනාවකට පස්සේ සීයාට දකින්නට ලැබුනේ බෙරිවූ මුහුණකින් යුක්තව බයිසිකලය තල්ලුකරන් තමන්වෙත එන මුණුබුරායි. විමතියට පත්වෙච්ච සීයා තම කටහඩ අවධිකලා.

"මොකො කොළුවෝ උනේ ? "

"අය්යෝ සීයේ....." හොටු පෙරමින් කොළුවා තතැනුවා.

"ඇයි...ඇයි මොකක්ද උනේ කියාපිය.?"

"දත් නැහැ" ඌ සිය ඉදිරි දත් පෙල පෙන්නා සිටියා.



නොසිතූ වාසියක්


පලමු හෘදයාභාදයට ලක්ව වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර මත පසුවන සිය හැත්තෑහැවිරිදි පියා විසින් මිලදිගනු ලබූ ලොතරැයිපතකට එහි පලමු දිණුම ලෙස රුපියල් කෝටි 4කට අධික මුදලක් ඇදී තිබීමේ ප්‍රිතිදායක පුවත ඔහුට සැල කරසිටීමේ අවධානම පිලිබද සාකච්ඡා කළ දූදරු පිරිස, අවසානයේදී අදාල කටයුත්ත පල්ලියෙහි පූජකතුමන්ට පැවරීමට තීරණය කලා. ඒ අනුව පූජකතුමන් හමුවූ දූදරු පිරිස තත්වයෙහි බැරෑරුම්කම පැහැදිලි කරමින් මෙම කාරණය සිය පියාණන්තුළ දැඩි ආවේග ඇති නොවන අයුරින් ඉතා ප්‍රවේශම් සහගතව සිදුකිරීමේ වගකීම භාර කළා.

ඒ අනුව දිනක් රෝගී පියාව බැලීමට පැමිණි පූජකතුමා මඳ වේලාවක් ආගිය තොරතුරු විමසීමෙන් අනතුරුව වැඩේට මුලපුරන්න හිතාගෙන මෙන්න මෙහෙම ඇහැව්වා,

"ඈ මහත්තයා....., දැන් හිතමු හදිසියේවත් දෙවියන් වහන්සේගේ කරුණාවෙන් මහත්තයාට කෝටි 4 ක විතර ලොතරැයි දිණුමක් ඇදුනයි කියලා.... එහෙම උනොත් මහත්තයා මොකද කරන්නේ"

"අය්යො ෆාදර්, මම මගේ දරුවන්ට උපරිමයට යුතුකම් ඉෂ්ඨ කරලා තියෙන්නේ. දෙවියන් වහන්සේට කෘතගුණ දක්වනවා හැරෙන්නට මේ නහින දෙහින කාලේ, මට එහෙම මුදලකින් කරන්න ලොකුදෙයක් නැහැ. ඔන්න මම අද කිව්වයි කියලා හිතාගන්න, එහෙම මුදලක් ලැබුනොත්... මම ඒකෙන් හරියටම භාගයක් ඔබතුමන්ට පූජා කරනවා කැමති දෙයක් කරගන්න කියල‍ා"

යමක් බිම වැටෙන හඩ ඇසී මහත්වූ කලබලයෙන් සිය පියාණන්ගේ කාමරය‍ට දිව ආ දූදරුවන්ට දැකගත හැකිවූයේ හදිසි හෘදයාභාදයකට ලක්ව මියගොස් සිටි පූජකතුමන්ය.
















අයියා එන්න පුළුවන්


දිනක් මිතුරන් දෙදෙනෙක් වාහනයක ගමන් ගනිමින් සිටියි .. මාර්ගයේ ඉදිරියෙන් හතරමන් හන්දියේ ඇති color lights හි රතු දැල්වී තිබියදී නොනවත්තාම එය පසු කර ගමන් කළේය...

1 මිතුරා : උඹට පිස්සුද යකෝ .... රතු වැටෙද්දී නතර කළේ නැත්තේ...

2 මිතුරා : අපේ අයියත් ඔහොම තම.. කවදාවත් රතු වැටෙද්දී නතර කරන්නේ නෑ..

ඊලග color lights හි රතු දැල්වෙමින් තිබු අතර එයත් පෙර පරිදිම නොනවත්ත ගමන් කළේය..

1 මිතුරා : උඹට මොකද වෙලා තියෙන්නේ...police කාරයෙක් දැක්කනම් දඩ කන්නයි වෙන්නේ...

2 මිතුරා : අපේ අයියට රතු වැටෙද්දී පෙන්නන්න බෑ.. කඩගෙනම යනවා පොලිසිය හිටියත්..

නැවතත් color lights හි කොළ දැල්වෙමින් තිබු අතර ඔහු විගස බ්රේක් ගසා වහනය නතර කළේය...

1 මිතුරා : උඹ නම් මාර යකෙක් ඔයි...රතු වැටෙද්දී කඩාගෙන ගිහින් , කොළ වැටෙද්දී පිස්සෙක් වගේ පාර මැද වාහනේ
නතර කරනවා..

2 මිතුරා : උඹ නම් කියයි..අපේ අයිය එන්න පුළුවන් එහා පැත්තෙන්...





වෙස් මාරුව


මේක ටිකක් පරණ කතාවක්. අනූ ගණන්වල අග භාගයෙ වෙච්ච දෙයක්.

ඉන්දියාව ක්‍රිකට් මැච් එකක් පරාද උනාම මොකො වෙන්නෙ කියල කවුරුත් දන්නවනෙ. ඉතින් දවසක් පිටරට තිබ්බ සීරීස් එකක් මෙගොල්ලො පැරදිල දැන් ගෙදර එන්න බයේ ඉන්නවලු. ගුටි කන්න වෙයි කියල.

මේ අතරෙ ටීම් එකෙ ඉන්න අනිල් කුම්බ්ලෙ කල්පනා කලා ඉන්දියාවට ගිහින් ගුටි නොක ඉන්න විදිහක් ගැන. කුම්බ්ලෙ හිතුව ගෑණියෙක් විදිහට වෙස් මාරු කරගෙන ගියොත් ෂේප් වෙන්න පුලුවන් වෙයි කියල. ඉතින් මෙයා ඔන්න ගෑනියෙක් විදිහට වෙස් මාරු කරගෙන ඉන්දියාවට ආවා.

එයාර්පොර්ට් එකේ හිටපු කවුරුවත් මෙයාව අදුර ගත්තෙ නෑ. ඉතින් කුම්බ්ලෙට හරි සතුටුයි. "හූ......හූ... මම බේරුනා. අනිත් එවුන්ට හොද වැඩේ වෙන්නෙ.." කියල එයා තනියෙම හිතුවා. ඒත් ටිකක් දුර එද්දි එයා දැක්ක එක ගෑනු කෙනෙක් එය දිහා හොදට බලාගෙන ඉන්නවා කියල.

කුම්බ්ලෙට හිතුන " යකො මාව අදුරගත්තවත්ද? වෙන්න බෑ.. නිකන් බලනව වෙන්න ඇති" කියල. ඒත් ඒ ගෑනි කුම්බ්ලෙ දිහාවම බලගෙන ඉන්නවා. ඒ මදිවට මෙන්න බොලේ දැන් පස්සෙන් එනවා. "මළ කෙලියයි." කුම්බ්ලෙ මොකුත් නොදන්න ගානට යන්න ගත්තා.

"මේ ... මේ.... පොඩ්ඩක් ඉන්න." මෙන්න අර ගෑනි කතා කරනවා. කුම්බ්ලෙටත් කරගන්න දෙයක් නෑ. වෙන දෙයක් වෙද්දෙන් කියල නැවතුනා.... "මේ .. මේ... ඔයා කුම්බ්ලෙ නේද???....." අර ගෑනි අහපි....

මල මගුලයි... යකො මෙකි කොහොමද ඒක දන්නෙ......කුම්බ්ලෙට ෆුල් අප්සෙට්..... ඒත් එයා මොකුත් නොදන්න ගානට... "නෑ... නෑ..... මම කුම්බ්ලෙ නෙමේ.මම ගෑනු කෙනෙක්නෙ." කියල කිව්වලු..

"නෑ... නෑ..... ඔයා කුම්බ්ලෙ තමයි. ඔයා වෙස් මාරු කරගෙන ඉන්නෙ. මට අදුර ගන්න පුලුවන් " කියලා ඒ ගෑනි කිව්වා. "නෑ... නෑ.. මම කුම්බ්ලෙ නෙමේ." කුම්බ්ලෙ කියනව. "

ඔයා කුම්බ්ලෙම තමයි." අර ගෑනි කියනව.. ඉතින් බැරිම තැන කුම්බ්ලෙ අර ගෑනිගෙ කනට කරල හෙමින් සැරේ ඇහුවලු..

" නංගි... මම කුම්බ්ලෙ තමයි... ඒත් ඔය කොහොමද අදුර ගත්තෙ?? " කියල.. එතකොට ඒ ගෑනි ගෑනු කට හඩින්ම කියාපි... "ඇයි මචන්. මම ටෙන්ඩුල්කාර්නෙ"



මෙන්න නියම ප්‍රශ්න 10 ක්



1. කැලේ හදුන වැඩුන ටාසන්ට ඇයි රැවුලක් නැත්තේ???

2. දිය යටදී කෙනෙක්ට හඬන්න පුලුවන්ද???

3. මාළුවන්ට වතුර තිබහ හැදෙන්නේ නැද්ද???

4. ඇයි බිල්ඩිමක් දැනටමත් හදල ඉවර නම් එකට build "ing " කියන්නේ???

5. සල්ලි ගස් වල හැදෙන්නේ නැත්තම් බැංකු වල ශාකා තියෙන්නේ කොහොමද???

6. ඇයි රවුම් pizza හතරැස් පෙට්ටි වල එන්නේ???

7. ඇයි ගම් ඒවා දාල තියෙන බෝතලේ නොඇලෙන්නේ???

8. I love you කියන්නේ ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි නම් ඇයි එකට පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ???

9. පොල් තෙල් හදල තියෙන්නේ පොල් වලින් නම්, එළවලු තෙල් හදල තියෙන්නේ එළවලු වලින් නම්, Baby oil හදල තියෙන්නේ මොනවයින්ද???

10.ඇයි කුරුල්ලන්ට ගහ උඩ නින්ද ගියාම බිම වැටෙන්නේ නැත්තේ???





නිගමනය


1886 වසරේ සැප්ත්ම්බර් මස දිනක සන්ද්‍යා කාලයයි..මිට සති කීපයකට පෙර මාගේ මිත්‍ර හෝම්ස් සහ මා ලංකාවට පැමිණියේ,පසු ගිය මාස කිහිපය අපට ඉතා කාර්යබහුල වූ බැවින් කිසියම් විවේකයක් ගත කිරීම අරමුණිනි.

මෙහි ඉතා සුන්දර වනාන්තරයක් වූ සිංහරාජ නම් වූ වනයේ දින දෙකක සංචාරයක් ගත කිරීමට හෝම්ස් හට සිතුනේ ඔහු පරිසරය ඉතා ඇල්මක් දක්වන නිසා යයි මට හැගී ගියේය..එම නිසා මමද ඔහුගේ කැමැත්ත ප්‍රතික්ෂේප නොකට ගමනට සුදානම් විය..

පැය කීපයක දුම්රිය ගමනකින් සහ පැය කීපයක පා ගමනකින් පසු අප සිංහරාජ වනයට පිවිසුණු විට ඇදිරි වැටෙන්නත් පටන්ගෙන තිබුණි..දීර්ග ගමනක විඩාවත් සමග අපට බඩගින්නත් ඇති වූ හෙයින් රාත්‍රී ආහාරයද අප වනය තුලම ගෙන ගිනි මැලයක් ද අටවා නින්දට යාමට සිතුනි.. එහෙයින් කුඩාරමක් අටවා අප එය තුලට විත් විනාඩි 5 ක් තුල නින්ද ගියේ අප ගමනේ තිබු විඩාපත් බව නිසාමය...

පැයකට පමණ පසු ෂලොක් හදිසියේම නැගිට මා අවදි කළේය...ඉන් පසු ඔහු සුපුරුදු ලෙස ඔහුගේ කටහඩ අවදි කළේය..

"වොට්සන් ඔබට මේ රාත්‍රී ආකාසයේ තියෙන තරු දිහා නිරීක්ෂණය කලාම, කුමක්ද ඔබේ නිගමනයට එන්නේ.."

" මගේ නිගමනය හෝම්ස් අපේ කුඩාරම කව්දෝ ගලවාගෙන ගිහින්"




ලියුම් පෙට්ටිය


දිනක් අවුරුදු කිටිටුව නිවස අලුත්වැඩියා කරමින් සිටි නැන්දා හා මාමාගේ ගෙදරට ඇමිඩා ගියේය.

මාමා උඩ තටිටුව පිරිසිදු කරමින් සිටි අතර නැන්දා පහල තටිටුව පිරිසිදු කරමින් සිටයේය. නැන්දා සමග යම්කිසි (:p) සම්බන්ධයක් සදහා සුදානමිව සිටි මාමාගේ වැඩේ ඇමිඩාගේ පැමිණිමත් සමග අප්සැටි විය.

මාමා - ඇම්ඩ පුතේ නැන්දගෙන් අහගෙන වරෙන් අර ලියුම් දාන පෙට්ටියේ ගාපු තින්ත වේලිලාද කියල...

පහලට ගිය ඇම්ඩාට පහල තට්ටු‍වේ සිටි අලුත ගෙනා බල්ලා දැකිමෙන් පහලට ආ කරණය අමතක විය. බල්ලා සුරතල් කරමින් සිටි ඔහුට පසුව එක්වරම එය මතක් වීම නිසා දුවගෙන ගොස් නැන්දාගන් ප්‍රශ්නය ඇසිය.

ඇම්ඩා - නැන්දෙ මාමා ඇහුව ලියුම් පෙට්ටයේ ගාලු තින්ත වේලාලදි කියල අහගෙන එන්න කියල...
නැන්දා - තින්ත තාම වේලිලා නැ කියපං පුතේ..

උඩට ගිය ඇම්ඩා
මාමේ නැන්ද කියනව ලියුම් පෙට්ටයේ ගාපු තින්ත තාම වේලිලා නැතෙයි කියල.

මාමා - දැන් කමක් නැ පුතේ.. හදිසි ලියුමක් නේ අතේම යැවුව...




වැඩිපුරම ඩෝප්


මිතුරන් තිදෙනෙක් බාර් එකට ගොඩ වී කන පැලෙන්න බිව්වෝය ...අවසානයේ තිදෙනාටම හොද හැටි වැඩි වී නිවෙස් වලට ගියහ ...පසු දා නැවත හමු වූ මිතුරෝ පසුද වැඩියෙන්ම වෙරි වුයේ කාටදැයි කතා කරන්න වුහ..

මම ගෙදර ගියේ කොහොමද දන්නේ නෑ...ගෙට ඇතුල් වුනා.පස්සේ ටානියව බදාගෙන හොද සැපක් දිදී එලිවෙන්කම්ම නිදාගත්තා..පලවෙනි මිතුර කීය..

ඕක මොන වැඩියක්ද බන් මම කාර් එකට නැගල යාර දෙසීයක් ගියේ නෑ මට පාර පෙන්නේ නැතුව ගිහින් කාර් එක ගහක හැප්පුන..දෙවැන්න කිය...

උබල දෙන්නටම වැඩ මටයි වැඩි වුනේ..මම ගෙදර ගිහින් ගැණී එක්ක වලි දා ගෙන ගෙදර TV එක පොලවේ ගැහුවා...තෙවැන්න කිය..

එය අසා සිටි පළමුවැන්න මෙසේ කීය..

මම හිතන්නේ මං උබලට කිව දේ හරියට තේරුනේ නැද්ද කොහේදෝ..මම ටානියා කිව්වේ අපේ ගෙදර බැල්ලිට ...

Wednesday, October 9, 2013

ඔන්න එක පොරක් ඉන්නවලු ඕනෑම ලී ජාතියක් අතින් අල්ලන්නෙවත් නැතුව සුවඳ විතරක් බලලා හරියටම ලී ජාතියේ නම කියන.

දවසක් කොල්ලො සෙට් එකක් පොරට වැඩක් දෙන්න සෙට් වෙලා පොරවත් එක්කගෙන ඇවිත් ඇස් දෙකත් බැදලා එක එක ලී ජාති පොරට දෙනවලු. පොරත් ඒ ලී අතින්වත් අල්ලනෙ නැතුව එහෙට මෙහෙට හරවන්න කිය කිය සුවඳ බලලා මේක කොස්, මේක පොල්, මේක දෙල් කියලා හරියට නම් කියනවලු, දැන් කොල්ලන්ට මාර කෙස් එකලු, මොන ලී ජාතිය ගෙනාවත් මේ යකා හරියටම නම කියනවලු,

ඔන්න ඉතින් කොල්ලො සෙට් එක ටිකක් එහාට ගිහින් කුටු කුටු ගාලා මොනවද කතා වෙලා එක කොල්ලෙක් යන්න ගියාලු. ටික වෙලාවකින් අර කොල්ල ලස්සන කෑල්ලක් (ඒ කියන්නෙ ගැහැණු පරානයක්) අරගෙන ඇවිත් අර පොරට කිව්වලු ඔට්ටුයි මේ ලී ජාතියෙන් නම නම් කියන්න බැහැයි කියලා.

පොරත් ඉතින් නොන්ඩි හිනාවක් දාලා මම නොදන්න ලී ජාතියක් මේ ලොකේ තියෙන්න කොහොමද කියලා ටිකක් කිට්ටු වෙලා සුවඳ බැලුවලු, ටිකක් අප්සෙට් වගේ නිසා අනිත් පැත්ත හරවන්න කිව්වලු, එත් ටිකක් අවුල් වගේ නිසා අපහු කලින් පැත්තම හරවන්න බලලා, මේකනම් ලීයක් වෙන්න බැහැ කියලා කිව්වලු, එත් කොල්ලො සෙට් එකම කිව්වලු නැහැ නැහැ ඔක ලීයක්ම තමයි කියලා, ඊට පස්සෙ අපහු අර පොර එහෙට මෙහෙට හරවන්න කිය කිය සුවඳ බලලා පස්සෙ ටිකක් කල්පනා කරලා කිව්වලු, මට ලී ජාතියනම් හරියටම කියන්න අමාරුයි එත් මාළු ලෑල්ලක් ලැට් දොරකට ගහලා තියෙනවා, අන්න ඒ ලැට් දොර තමයි මේ ගෙනත් තියෙන්නෙ කිව්වලු
A family is at the dinner table.
The son asks his father, 'Dad,
how many kinds of boobs are
there?'
The father, surprised, answers,
'Well, son, there are three kinds
of Boobs. In her 20's, a
woman's are like melons, round
and firm. In her 30's to 40's,
they are like pears, still nice but
hanging a bit. After 50, they are
like onions'.
'Onions?'
'Yes, you see them and they
make you cry.'
This infuriated his wife and
daughter so the daughter said,
'Mum, how many kinds of
'willies' are there?'.
The mother, surprised, smiles
and answers, 'Well dear, a man
goes through three phases. In
his 20's, his willy is like an oak
tree, mighty and hard. In his
30's and 40's, it is like a birch,
flexible but reliable. After his
50's, it is like a Christmas Tree.'
'A Christmas tree?'
'Yes - the root's dead and the
balls are just for decoration.
ඇම්ඩා සහ ලෝදිය කෝප්පය..

ඔන්න මචන් ඇම්ඩා ගොඩක් පව් කරලා තියන හින්ද මැරුණට පස්සේ අපායට ගියාලු. යම රජ්ජුරුවෝ මුව interview කරලු.
මුගේ history එක check කරන කොට යම රජ්ජුරුවන්ට මාට්ටු උනාලු මු නින්දෙන් වත් හොද වචන කතා කරපු එකෙන් නෙවෙයි කියලා.
කියන තරමක් කියලා තියෙන්නේ කුනුහර්පලු.
ඉතින් මේකට දඩුවම හැටියට යම රජ්ජුරුවෝ නියම කරාලු ලෝදිය කෝප්ප දාහක් පොවන්න..
පස්සේ job එක staff යමයෙක්ට පවරලා මෑන්ස් ගියාලු පොඩි ඇලට් එකක් දාන්න.
පැයකින් දෙකනින් විතර වගේ යමරජ්ජුරුවෝ ආපහු ආවලු මුට මොකද උනේ කියලා බලන්න.මොකද පොර දන්නවලු ඕනෑම ලොක්කෙක්
ලෝදිය ෂොට් 3 ක් ගහනකොට පෙනේරයක් වගේ වෙනවා කියලා.
මෑන් ඇම්ඩා ගේ room එකට ආවලු.. මෙන්න ඇම්ඩා කිසිම අව්ලක් නැතුව ඉවර උන ලෝදිය බැරල් එකක් උඩ නැගගෙන කකුල් දෙකත්
පද්ද පද්දා ආතල් එකේ ඉන්නවලු.
උට ලෝදිය පොවන්න නියම කරමු යමයා ඇම්ඩා ට බැන බැන ලෝදිය බැරල් එක වටේ කැරකෙනවලු...
මේක දැකලා ලොක්කට මල පැන්නලු.පොර අහනවලු
"මෙච්චර වෙලා ගිහින් තොට තාම එක ලෝදිය කෝප්පයක් වත් පොවා ගන්න බැරි උනාද මේ නරයට ?"
එතකොට යමයා කිව්වලු
"මොන ලොදියද සර්..ලෝදිය කෝප්පයක් ගන්න බැරල් එකට නැමෙන්න බෑ මූ *කේ අරින්න එනවා.."
මේක මචන්ලා කොලඹ නගර සබාවට ආපු කෝල් එකක් හරිය..පත්මේ කියලා ඩයල් එකක් තමයි කෝල් කරලා තිබ්බේ..

පත්මේ : හෙලෝ නගර සබාවද??

නගර සබාව : ඔව් කතා කරනවා කියන්න..

පත්මේ : මම ඩෝසන් වීදියෙන් කතා කරන්නේ පත්මේ..මහත්තයා අපේ මේ ගෙවල් ගාව තියන විදී ලාම්පුව හරියට වෑඩ කරන්නේ නෑ...

නගර සබාව : කවදා ඉදන්ද වෑඩ නෑත්තේ??

පත්මේ : දෑන් සුමාන දෙකකට වෑඩියි..අපිට හරිම කරදරයි ඒක නෑතුව..

නගර සබාව : දෑන් ඒ කියන්නේ ඕක වෑඩ කරන්නෙම නෑද්ද??

පත්මේ : මෙහෙමයි මහත්තයෝ ලයිට් කනුවට හොද කුනුහරුප දෙකක් කියලා පයින් ගෑහුවහම ටික වෙලාවක් යනකොට වෑඩ කරනවා ඒත් ඉතින් ඕක හෑමදාම කරන්න බෑනේ..

නගර සබාව : මේකයි ලොක්කා අපිට මේ වෙලාවේ හෑටියට කවුරුත් ඕක හදන්න එවන්න විදිහක් නෑ..අඩුම තරමේ තව සුමාන 3ක් වත් යයි..හෑබෑයි බොස්ට පුලුවන්නම් දවස ගනේ කුනුහරුප දෙකක් කියලා ඕකට පයින් ගහන්න අපිට පුලුවන් ඔබතුමාගේ නම දවසේ පඩි ලෑයිස්තුවට දාන්න..

පත්මේ : මුන්ගෙ @$%@#%$%$@%@##@$%#@@%
ඔන්න මචන්ලා ටීච කෙනෙක් ඈවිල්ලා පොඩි පන්තියක උගන්වනවලු..

ටීච : කෑලුම් කියන්න බලන්න මට සිරියාවේ ජනදිපති කවුද කියලා ?

කෑලුම් : මම දන්නෙ නෑ මිස්

ටීච : හොදටම මදි ඔය ලමයා. ඔයිට වඩා ඉගෙනිම ගෑන අවදානය යොමු කරන්න ඕනේ..

කෑලුම් : මිස් මම මිස්ගෙන් ප්‍රශ්නයක් අහන්නද??

ටීච : ඔව් අහන්න..

කෑලුම් : මිස් දන්නවද සනී ලියොන්?

ටීච : නෑ මන් දන්නේ නෑ.

කෑලුම් : හොදටම මදි මිස් මීට වඩා මහත්තයා ගෑන අවදානය යොමු කරන්න ඕනේ...
පොලිස් රාළහාමි මහත්තයෙක් පාරක් අයිනේ හැංගිලා වාහන වලින් ගතමනාවක් හොයා ගන්න බලාගෙන ඉන්නවලු... ඒත් එක වාහනයක්වත් කිසිම වැරැද්දක්වත් නැතිව පාරේ යනවලු... වැඩේ හරියන්නේ නෑ කියලා තේරුණු පොලිස් රාළහාමි ඉස්සරහට ගිහන් බැලුවලු මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා... එතකොට තමයි දැක්කේ.. පොඩි ළමයෙක් පාරේ අයිනේ ඉඳලා බෝඩ් එකක් උස්සගෙන ඉන්නවලු “ඉස්සරහා පොලිසියෙන් ඉන්නවා“ කියලා... ඉතිං මළ පැනපු රාළහාමි පොඩි එකාගේ විස්තර හොයලා බලනකොට පොඩි එකාගේ අයියා පොලිස් රාළහාමි හිටපු තැන පහුඋනාට පස්සේ ඉන්නවලු සල්ලි කොළ මිටියකුත් තියාගෙන... ඌ එතන බෝඩ් එකක් අල්ලගෙන ඉන්නවලු “ඔත්තුව දුන්නට ආධාරයක් කරන්න“ කියලා.....
පන්තියක උගන්න උගන්න හිටපු ටීචර් එක පරම සිරිපාලව නෑගිට්ටවල කිඋව, හොදයි සිරිපල කියන්න බලන්න ඔයා ගෑනු ලමයෙක් එක්ක රෑ කෑමකට ගියහම එයාට ඔයා කොහොමද කියන්නෙ චූ කරල එන්නම් කියල ..??

සිරිපාල *-* ටීචර් මම කියනවා, මේ මම ඔතෙන්ට පොඩ්ඩක ගිහිල්ල එන්නම් කියල ගිහිල්ලා එනවා ...

ටීචර් *-* එහෙම බෑනෙ මෝඩයො , එතකොට එයා අහනවනෙ ඔතෙන්ට කියන්නෙ කොතෙන්ටද කියලා ........../ හොදයි එහෙනම් සුදේව කියන්න බලන්න ඔයා කොහොමද මේක කියන්නෙ කියලා..

සුදේව*-* ටීචර් මම කියනවා, මෙ මෙයා, mey i go to the toilete..?

ටීචර්*-* එහෙමත් බෑනෙ පුතා කෑම කද්දි ටොයිලට් ගෑන මතක් කරන්න හොද නෑනෙ... හොදයි පිසාචයා කියනව බලන්න තමුන් කොහොමද ගෑනු ලමයෙක් එක්ක රෑ කෑමකට ගියහම මේක කියන්නෙ කියලා ...???? *
*
*
*
*
*
*
*
පිසාචයා *-* ටීචර් මමනම් කියනවා, මේ ඔයා ඔහොමම ඉන්න මම මගෙ යාලුවෙක් ඉන්නවා එයාට handshake එකක් දාල එන්නම් කියල * //// අප්පෝ අර අතට අත දෙනවා කියන්නෙ///* මම ඔයාට පොරොන්දු වෙනව එයාව ඔයාට රෑ කෑමෙන් පස්සෙ අනිවරෙන්ම අදුන්වලා දෙනව කියලා ඔයා ඒ ගෑන සත පනහකටවත් බයවෙන්න එපා කියලා....*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*..*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*..*
ඔන්න සිස්සත්තෙන් ගොඩගිය දූලා පුතාලා සංතෝස වෙන අතරෙ.. ඒ කඩඉම ජය ගන්ට බැරි උනු පොඩ්ඩො නං හිටියෙ දුකින්.. ඉතිං අපේ අහිංසක මාද්දිය වේදියෙක්.. මේ පැරදුණු පොඩ්ඩෙක් හොයාගෙන පාර දිගේ ගියා..

ඔන්න ඉස්සරහට එනවා.. පුංචි කොලු පැටියෙක්.. අම්මා ඔලුව අතගානවා.. කොලුවා නං ටිකක් දුකින් වගේ ඉන්නෙ.. අපේ මිත්‍රයා කතා කරලා බලන්න හිතුවා..

මා: මේ පුතා මේ පාර සිස්සත්තෙ ලිවුව කෙනෙක් ද?
අ: ඔවු..
මා : කොහොම ද ප්‍රථිපල?
අ: ප්‍රථිපල හොඳයි.. 185යි.. රෝයල් එකට යන්න පුළුවන්..
මා : එහෙනම් ඇයි මේ පුතා දුකින් වගේ..?
පු: නෑ අංකල්.. මං කැමතියි මේ ඉස්කෝලෙම ඉන්න.. මට කොළඹ ගිහිං බෝඩ් වෙලා ඉන්න බෑ.. අම්මලත් නෑ..
මාද්දිය වේදියා ට පොඩි එකාගේ දුකින් වැඩක් නැත.. ඔහු ඔවුනට සමුදී.. පේල් උනු එකෙක් සොයා මෙහෙයුම ඇරඹුවා.. ඉස්සරහට එන්නේ කෙලි පැංචියෙක් සහ අම්මා කෙනෙකි.. දෙදෙනාගේ ම මූණු නාලු වී ඇත.

මා: දුව මේ පාර සිස්සත්තෙ ලිවුවා නේද?
දු: ඔවු.
මා: විභාගෙ පාස් ද?
දු: ඔවු..
මා: එහෙනං ඇයි මේ දුකින්..?
අ: මේකි පාස් උනාට වැඩක්ය.. ඔය ලකුණු වලට ඉන්න ඉස්කෝලෙවත් තියාගත්තොත් ලොකු දෙයක්..

ඇඟේ තැනින් තැන හිරිවැටීමක් ඇතිවෙන ගතියක් දැනුනෙන් මාද්දිය වේදියා හෙමීට එතනින් මාරු උනා.. සිස්සත්තෙට ලිවුවා යැයි හිතන්ට පුළුවං කොලුවෙක් තාත්තත් එක්ක හරි සංතෝසෙන් හිනා වෙවී එනවා.. පාස් වෙච්ච එවුං එක්ක නං කතා කරලත් වැඩක් නෑ.. කමක් නෑ නිකමට වගේ කතා කරනවා කියලා හිතපු අපේ මිත්‍රයා.. දෙන්නව පොඩ්ඩක් නැවැත්තුවා..

මා: පුතා සිස්සත්තෙන් පාස් වෙලා වගේ..
පු: නෑ මං පේල්
මා: ඉතිං කොහොමද පුතා ඔච්චර සංතෝසෙන් ඉන්නෙ..?
තා: හැමෝටම විබාගෙ පාස් වෙන්න බෑ නෙ.. මේක තරඟ විබාගයක්නෙ..
පු: අපේ අම්මා නං කියන්නෙ ඔහොම නෙවෙයි.. එයා තමයි පහුගිය අවුරුදු තුනේ ම මට ඉන්න දෙන්නෙ නැතුව.. පංති පස්සෙ දිවුවෙ..
මා: ඉතිං අම්මට දුක ද? පුතා පේල් උනාට..
පු: ඔවු.. ඔය අඬ අඬා ඉන්නෙ.. මං නං කියන්නෙ ඔහොම වෙන්න ඕන.. හොඳ වැඩේ.. සාදු! සාදු!
සුරන්ග අවන්හලට ගොඩවූයේ වඳුරෙකු ද සමඟය. මත්පැන් ඇණවුම් කළ ඔහු එය පානය කරමින් සිටියදී වඳුරා සෑම තැනම දුවන්න පනින්න පටන් ගත්තේය. බාර් කවුන්ටරයේ තිබූ ඔලිව්ස් ගෙඩි කිහිපයක් ඩැහැගත් වඳුරා එය ගිල දැමුවේය. ඉන්පසු එතැන තිබූ දෙහි පෙති කිහිපයක් කෑවේය.
අනතුරුව කුඩා බිලියඩ් මේසය මතට පැන්න වඳුරා එහි තිබූ බෝලයක් ඩැහැගෙන එය උගේ කටට ඇතුළු කර ඉන්පසුව එය සම්පූර්ණයෙන් ම ගිල දැමුවේය.
බාර් කීපර් සුරන්ගයාට කෑගැසුවේය. “ඔයා දැක්කද ඔයාගේ වඳුරා මේ දැන් කෙරුවේ මොකක්ද කියලා?”
”නැහැ, මොකක්ද?” සුරන්ග ඇසුවේය.
”ඌ මේ දැන් මගේ බිලියඩ් බෝලයක් සම්පූර්ණයෙන් ම ගිල්ලා” බාර්කීපර් පැවසීය.
”ආ... ඒක මට පුදුමයක් නෙවෙයි.” සුරන්ග පිළිතුරු දුන්නේය.” පේන්න තියෙන හැම දෙයක්ම ඒ මෝඩයා කනවා. බිලියඩ් බෝලෙටයි අනෙක් ඒවටයි මම ගෙවන්නම්” යැයි පැවසූ ඔහු සිය බිල ගෙවා දමා පිටත්ව ගියේය.
දෙසතියකට පසුව ඔහු යළි ඒ අවන්හලට පැමිණියේය. එවිටද ඔහු සමග ඒ වඳුරා සිටියේය. ඔහු මත්පැන් ඇනවුම් කළ අතර වඳුරා යළි බාර් එක වටේ දුවන්න පටන් ගත්තේය.
පුද්ගලයා බීම පානය කරමින් සිටින අතරදී වඳුරාට චෙරී ගෙඩියක් හමුවිය. එය ඩැහැගත් ඌ චෙරී ගෙඩිය පස්සා පැත්තට ඇතුළු කර, යළි එළියට ගෙන එය කා දැමුවේය.
බාර්කීපර්ට මහත් පිළිකුලක් ඇති විය. “ඔයාගේ වඳුරා දැන් කළ දේ ඔයා දැක්කද?” ඔහු සුරන්ගගෙන් මසුවේය.
”ඒ පාර මොකක්ද?” සුරන්ග පෙරළා ප්‍රශ්න කළේය.
”ඌ චෙරී ගෙඩියක් උගේ පස්ස පැත්තෙ ගහලා, ආයෙත් ඒක එළියට අරගෙන කෑවා” බාර්කීපර් කීවේය.
”ආ... ඒක මට පුදුමයක් නෙවෙයි” සුරන්ග පැවසීය. “ඌ තාමත්, පේන්න තියෙන හැම දෙයක්ම කනවා. නමුත් අර ජරා බම්බු බිලියඩ් බෝලය කාපු දවසේ ඉදන් යමක් කන්න ඉස්සෙල්ලා ඌ ඒක මැනලා බලනවා.”
ලෝකයේ පොඩිම සුලංගනා කතාව……

වැඩකාරයින් සදහා වේ !!!

ඔන්න දසවක් අශ්යෙවක්ගේ පිටේ නැලගා ආව රාජ කුමායෙරක් ලසස්න කුමාවරිකාක් ලටග ගිහින් ඇහුවා… " මාත් එක්ක විහාව වෙන්න කැතමිද කියලා "
කුමාකාරිව එක පාරමට බැහැ කිවුවා……
ඊට පස්සෙ කුරමායා හැදැමාම සටුතින් හිටියා……

මිනිස් මොලය හරි පුදුකාමාරයි… සංර්කීනයි…
අකුරු අපිලෙවිලට තිබුනත් කිවයන්න පුලුවන්…
ඔයාටත් පුවලුන් නම් ලයික් කමෙට්න් කනර්න……
ඔන්න එක හැන්දෑවක සුපර් මෑන් ආව ජෝකර් මල්ලිව හම්බ වෙන්න.

“මචං ජෝ.... යමුද බියර් එකක් ගහන්න”

“අනේ බෑ මචං.. අද හිල් කතාවක් ලියන්න තියෙනවා. අනික උඹ බිව්වම කිසි කමකට නෑ කියල කට්ටිය කියනව බං. ගිය සතියෙත් මිනිහෙක් උඹ කිව්ව කියල පියාඹන්න ගිහින් බිල්ඩිමෙන් වැටිල මළාලු. ස්පයිඩ මෑන්ගෙන් අහල බලපං. ඌ එයි”

ජෝකර් මල්ලි කිව්වා.

ඒ පාර සුපර් මෑන් ගියා ස්පයිඩ මෑන් හම්බවෙන්න.

“හේයි.. ස්පයිඩි... යමංකො බියර් එකක් ගහන්න. තනියම යන්න කම්මැලියි බං.”

“අනේ මට බෑ බං අද. මගේ දැල් විදින ගැජට් එකේ අවුලක්. ඒක හදාගත්තෙ නැත්තං හෙට හොරු අල්ලල හමාරයි. බැට් මෑන්ගෙන් ඇහුවද?”

ඔන්න සුපර් මෑන් ගියාලු වවුල් ගුහාවට.

“ඒයි බැටී... බියර් එකක් ගහමුද?”

“අනේ මචං මගෙ බැට්කාර් එකේ ඇන්ජිමේ අවුලක්. අද හදාගත්තෙ නැත්තං අර ජෝකරයා ගොතම් ටවුමෙ යකා නටයි. උඹ තනියෙන් පලයං”

සුපර් මෑන් මොකද කරන්නෙ කියල කල්පනා කර කර අහසෙ පා වෙවී ඉන්නකොට නිකංම වොන්ඩර් වුමන් ඉන්න හෝටලේ පැත්තට පියෑඹුනාලු . ඈතදිම දැක්ක සීන් එකෙන් පොර අන්දුන් කුන්දුන්ලු.

වොන්ඩර් වුමන් එයාගෙ බැල්කනියෙ හාන්සි පුටුවක දිගෑදිලා සැන්දෑ හිරු රැස් තපිනවලු. ඇ‍ඟේ නූල්පටක් නෑලු. රෝස පාට නිර්වස්තරේ දැක්කගමන් සුපර් මෑන්ට ඉවසන් ඉන්න අමාරුලු. පොර දැන් තනියම හිතනවලු.

“මම සුපර් මෑන්.... මම ෆ්ලෑෂ් වගේ වේගවත්. වොන්ඩර් වුමන්ට මට තරං පවර් එකක් නෑ. වේගෙන් ගිහින් වොන්ඩර් වුමන්ට හිතාගන්නවත් බැරි තරං වේගෙන් ඒකිට වැඩේ කරල මට මාරු වෙන්න පුලුවන් වෙයි.”

ඔන්න සුපර් මෑන් ජොකාවත් ගලවගෙන විදුලි වේගෙන් "සූ....ස්" කියල වොන්ඩර් වුමන් දිහාට පියාඹල විදුලි වේගෙන් වොන්ඩර් වුමන්ට අතවරයක් කරල විදුලි වේගෙන් පියාඹල ගියාලු. වොන්ඩර් වුමන්ට හිතාගන්නවත් බෑලු උන දේ. නිකං "සූ..." සද්දෙ විතරලු ඇහුනෙ.

"ඒ මොකක්ද ඒ?"

වොන්ඩර් වුමන් ඇහුවලු.

එතකොට වොන්ඩර් වුමන්ගෙ ඇඟ උඩ නැගල හිටපු ඉන්විසිබල් මෑන් අමාරුවෙන් මෙහෙම කිව්වලු...

"ඒ මොකක්ද කියලනං මං දන්නෙ නෑ... හැබැයි මගේ පුක නං අම්බානක රිදෙනව ඕයි..."

අපේ ඉස්කෝලේ ටීචර්ලා අපේ පංතියට එනකොට sun glass දාගෙන ආවේ....

මොකද කියලා දන්නවද...?

..

..

..

..

..

මොකද අපි ඒ තරම්ම bright කොල්ලෝ...